Verbum

вы́селіцца, -люся, -лішся, -ліцца; зак.

Пакінуць месца свайго жыхарства.

В. са старога дома.

|| незак. высяля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

како́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Жанчына лёгкіх паводзін, якая жыве на ўтрыманні свайго паклонніка.

завярну́цца, -вярну́ся, -ве́рнешся, -ве́рнецца; -вярні́ся; зак.

1. Змяніць напрамак свайго руху або становішча свайго цела.

Вецер завярнуўся з другога боку.

Дарога завярнулася ўлева.

Сказаўшы гэтыя словы, ён завярнуўся.

2. Прыбыўшы ў якое-н. месца, хутка пакінуць яго (разм.).

З. і паехаць назад.

|| незак. заваро́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

прастыту́цыя, -і, ж.

Продаж жанчынамі свайго цела з мэтай здабывання сродкаў для існавання, а таксама з мэтай асабістага ўзбагачэння.

мюры́д, -а, М -ры́дзе, мн. -ы, -аў, м.

Паслушнік у мусульман, які павінен без пярэчанняў выконваць усе патрабаванні свайго духоўнага настаўніка.

братазабо́йства, -а, мн. -ы, -ваў, н.

Забойства свайго брата, братоў (у 1 і 2 знач.).

|| прым. братазабо́йчы, -ая, -ае.

Братазабойчая вайна.

вы́селіць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., каго (што).

Прымусіць пакінуць месца свайго жыхарства.

В. у суседнюю вёску.

|| незак. высяля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

абарда́ж, -у, м.

Старадаўні спосаб марскога бою — счэпліванне свайго судна з варожым для рукапашнай схваткі.

Узяць на а.

|| прым. абарда́жны, -ая, -ае.

прадаўжа́льнік, -а, мн. -і, -аў м. (высок.).

Той, хто прадаўжае і развівае справу, ідэі свайго папярэдніка.

|| ж. прадаўжа́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

чарто́ўскі, -ая, -ае.

1. гл. чорт.

2. Пракляты, ненавісны, страшэнны.

3. Незвычайна моцны па ступені свайго праяўлення (разм.).

Чартоўская вышыня.

Ч. характар.