распусти́ться сов., в разн. знач. распусці́цца, мног. параспуска́цца; (ослабеть, развязаться — ещё) развяза́цца;
цветы́ распусти́лись кве́ткі распусці́ліся (параспуска́ліся);
по́яс распусти́лся по́яс распусці́ўся (развяза́ўся);
ко́сы распусти́лись ко́сы распусці́ліся;
са́хар в воде́ распусти́лся цу́кар у вадзе́ распусці́ўся;
учени́к распусти́лся ву́чань распусці́ўся.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
раста́ць сов.
1. прям., перен. раста́яць; (о снеге — ещё) иста́ять, ста́ять;
гу́кі ~та́лі ў паве́тры — зву́ки раста́яли в во́здухе;
гро́шы ~та́лі — де́ньги раста́яли;
2. раствори́ться, распусти́ться; разойти́сь;
цу́кар ~та́ў у вадзе́ — са́хар раствори́лся (разошёлся) в воде́;
3. растопи́ться;
ма́сла ~та́ла — ма́сло растопи́лось;
◊ як раста́ў — как в во́ду ка́нул
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
песо́к
1. (о почве) пясо́к, -ску́ м.;
2. мн. (пространства, покрытые песком) пяскі́, -ко́ў ед. нет;
3. (сахар) разг. пясо́к, -ску́ м.;
са́харный песо́к цу́кар-пясо́к;
◊
стро́ить на песке́ на лёдзе ха́ту будава́ць;
песо́к сы́плется парахня́ сы́плецца;
как песку́ морско́го як зо́рак на не́бе, як пяску́ марско́га.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
распусти́ть сов., в разн. знач. распусці́ць, мног. параспуска́ць;
распусти́ть са́хар в воде́ распусці́ць цу́кар у вадзе́;
распусти́ть ученико́в на кани́кулы распусці́ць ву́чняў на кані́кулы;
распусти́ть коми́ссию распусці́ць камі́сію;
распусти́ть ребёнка распусці́ць дзіця́;
распусти́ть во́лосы распусці́ць валасы́;
◊
распусти́ть ню́ни разру́мзацца, распусці́ць ню́ні;
распусти́ть го́рло (гло́тку) распусці́ць го́рла;
распусти́ть слю́ни распусці́ць слі́ну, раскі́снуць;
распусти́ть язы́к распусці́ць язы́к.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
усы́паць сов.
1. всы́пать;
у. цу́кар у шкля́нку — всы́пать са́хар в стака́н;
2. (покрыть всё сплошь) усы́пать;
снег ~паў усю́ зямлю́ — снег усы́пал всю зе́млю;
у. даро́гу кве́ткамі — усы́пать доро́гу цвета́ми;
3. разг. (побить или отругать) всы́пать;
◊ як апо́шняе ў печ усы́паўшы — сло́вно после́днего лиши́лся
усыпа́ць несов.
1. всыпа́ть;
2. (покрывать всё сплошь) усыпа́ть;
3. разг. (бить или ругать) всыпа́ть;
1-3 см. усы́паць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
распусці́ць сов.
1. в разн. знач. распусти́ть;
р. атра́д — распусти́ть отря́д;
р. камі́сію — распусти́ть коми́ссию;
р. парусы́ — распусти́ть паруса́;
р. ко́сы — распусти́ть ко́сы;
р. по́яс — распусти́ть по́яс;
р. ста́так — распусти́ть ста́до;
2. распусти́ть; разбалова́ть, избалова́ть;
р. дзяце́й — распусти́ть (разбалова́ть, избалова́ть) дете́й;
3. распусти́ть, раствори́ть;
р. цу́кар — распусти́ть (раствори́ть) са́хар;
4. (воск и т.п.) растопи́ть;
5. (крылья) распра́вить;
6. (пружину) разжа́ть;
7. (сено) развороши́ть, разброса́ть;
8. (воз) развяза́ть;
9. (распространить) распусти́ть, разнести́;
р. чу́тку — распусти́ть (разнести́) слух;
◊ р. язы́к — распусти́ть язы́к;
р. ню́ні — распусти́ть ню́ни;
р. слі́ну — распусти́ть слю́ни
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
класть несов.
1. кла́сці;
2. (прибавлять, подмешивать) кі́даць; (всыпать) сы́паць; (вливать) ліць;
класть са́хар в чай кі́даць (сы́паць) цу́кар у чай;
3. (делать каменную кладку — стену, здание и т. п.) мурава́ць; (кирпич) кла́сці;
4. (яйца — о птицах) не́сці; (о насекомых) кла́сці;
5. (холостить животных) обл. паклада́ць, лягча́ць;
◊
класть в осно́ву кла́сці ў асно́ву;
класть на му́зыку кла́сці на му́зыку;
класть отпеча́ток кла́сці адбі́так;
ему́ па́льца в рот не клади́ яму́ па́льца ў рот не кладзі́;
класть покло́ны адбіва́ць пакло́ны;
класть кра́ски на холст кла́сці фа́рбы на палатно́;
класть нача́ло кла́сці пача́так;
класть ору́жие кла́сці (скла́дваць, склада́ць) збро́ю;
класть пятно́ (на кого, что) пля́міць (каго, што), кла́сці пля́му (на каго, што);
класть резолю́цию канц. накла́дваць рэзалю́цыю;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)