проса́ливание​II праса́льванне, -ння ср.; прама́званне са́лам; см. проса́ливать​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праса́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Насыціць, густа змазаць салам. Прасаліць паперу. Прасаліць колы. // Забрудзіць салам, тлушчам і пад. Прасаліць фуфайку.

прасалі́ць, ‑салю́, ‑со́ліш, ‑со́ліць; зак., што.

1. Насыціць соллю. Прасаліць мяса.

2. і без дап. Саліць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

елкава́ты, ‑ая, ‑ае.

Крыху елкі. У хаце .. пахла свежым хлебам і елкаватым салам. С. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вало́жыць 1 ’баранаваць’ (КСТ). Да валога ’барана’ (гл.).

Вало́жыць 2 ’запраўляць ежу салам’ (Шн., 3, Касп.). Да валога 1 (гл.). Развіццё значэння: ’запраўляць ежу валогай (з канапель)папраўляць ежу > запраўляць тлушчам (салам)’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прытаўчы́, -таўку́, -таўчэ́ш, -таўчэ́; -таўчо́м, -таўчаце́, -таўку́ць; -то́ўк, -таўкла́, -ло́; -таўчы́; -то́ўчаны; зак.

1. што і чым. Прыправіць затаўкай.

П. боршч салам.

2. каго. Збіць, пабіць; дабіць (разм.).

Прытаўклі небараку да паўсмерці.

|| незак. прыто́ўкваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

драчо́на, ‑ы, ж.

Абл. Дранік; бабка з дранай бульбы. [Шляхцюк] дастаў з торбы драчону з салам і пачаў есці. Гарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праса́ліцца, ‑ліцца; зак.

Запэцкацца, насыціцца салам, тлушчам. Папера прасалілася наскрозь.

прасалі́цца, ‑со́ліцца; зак.

Набрацца соллю, стаць прасоленым. Сала прасалілася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Пэ́за ’піражок, начынены салам’ (Нас.), параўн. польск. peza ’клёцка з мясам’. Гл. пыза.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

куле́ш, ‑ляшу, м.

Рэдкая мучная каша з салам. Хутка каля бойкага, вясёлага агню ў пузатым чорным чыгуну булькатаў кулеш. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праса́лены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад прасаліць.

2. Запэцканы салам, тлушчам, мазутам і пад., вельмі брудны ад тлушчу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)