Verbum

заскавыта́ць, -вычу́, -вы́чаш, -вы́ча; -вычы́; зак. (разм.).

Пачаць скавытаць.

Сабака заскавытаў.

перапу́дзіць, -у́джу, -у́дзіш, -у́дзіць; -у́джаны; зак., каго (разм.).

Перапужаць.

Сабака перапудзіў авечак.

віславу́хі, -ая, -ае.

З абвіслымі вушамі.

В. сабака.

|| наз. віславу́хасць, -і, ж.

куслі́вы, -ая, -ае (разм.).

Які мае здольнасць кусацца, джаліць.

Куслівыя пчолы.

К. сабака.

ваўкада́ў, -да́ва, мн. -да́вы, -да́ваў, м.

Вялікі паляўнічы сабака, з якім ходзяць на ваўкоў.

саба́чка¹, -і, мн. -і, -чак, м.

1. гл. сабака (у 1 знач.).

2. Шчаня.

сыска́цца, сышчу́ся, сы́шчашся, сы́шчацца; сышчы́ся; зак. (разм.).

Знайсціся, адшукацца.

Праз некалькі гадзін сыскаўся сабака.

шпіц², -а, мн. -ы, -аў, м.

Невялікі пакаёвы сабака з пушыстай поўсцю.

Карлікавы ш.

дварня́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (разм.).

Дваровы непародзісты сабака.

Насустрач нам кінуўся здаравенны д.