маскатэ́ль, -і, ж., зб.

Хімічныя рэчывы (фарбы, клей і інш.) як прадмет гандлю.

|| прым. маскатэ́льны, -ая, -ае.

Маскатэльныя тавары.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пажы́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які ўтрымлівае рэчывы, патрэбныя для харчавання, жыўлення. Пажыўная страва. Пажыўныя рэчывы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раствара́льны

1. раствори́мый;

~ныя рэ́чывы — раствори́мые вещества́;

2. растворя́ющий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэакты́вы, -аў, адз. -ты́ў, -ты́ву, м. (спец.).

Рэчывы, якія прымяняюцца для ажыццяўлення хімічнай рэакцыі.

Хімічныя р.

|| прым. рэакты́ўны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выбухо́вы

1. воен. взрывно́й;

2. взры́вчатый;

~выя рэ́чывы — взры́вчатые вещества́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абястлу́сціць, -лу́шчу, -лу́сціш, -лу́сціць; -лу́шчаны; зак., што (спец.).

Выдаліць тлушч, тлушчавыя рэчывы.

А. гліну.

|| незак. абястлу́шчваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абястлу́шчванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

энерге́тык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Спецыяліст па энергетыцы.

2. Напітак, у склад якога ўваходзяць рэчывы, што ўзбуджаюць нервовую сістэму, танізуюць (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сы́пкі, -ая, -ае.

Які складаецца з дробных часцінак, не счэпленых адна з адной, які мае ўласцівасць рассыпацца.

Сыпкія рэчывы.

|| наз. сы́пкасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ва́дкі, -ая, -ае.

Які знаходзіцца ў стане вадкасці, здольны цячы.

Вадкія рэчывы (у адрозненне ад цвёрдых і газападобных). Вадкае паліва.

|| наз. ва́дкасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ядахіміка́ты, -аў, адз. ядахіміка́т, -у, М -ка́це, м.

Ядавітыя рэчывы, якія прымяняюцца для барацьбы з пустазеллем, са шкоднікамі сельскагаспадарчых раслін.

|| прым. ядахіміка́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)