англі́йска-ру́ска-белару́скі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
англі́йска-ру́ска-белару́скі |
англі́йска-ру́ска-белару́ская |
англі́йска-ру́ска-белару́скае |
англі́йска-ру́ска-белару́скія |
| Р. |
англі́йска-ру́ска-белару́скага |
англі́йска-ру́ска-белару́скай
англі́йска-ру́ска-белару́скае |
англі́йска-ру́ска-белару́скага |
англі́йска-ру́ска-белару́скіх |
| Д. |
англі́йска-ру́ска-белару́скаму |
англі́йска-ру́ска-белару́скай |
англі́йска-ру́ска-белару́скаму |
англі́йска-ру́ска-белару́скім |
| В. |
англі́йска-ру́ска-белару́скі (неадуш.)
англі́йска-ру́ска-белару́скага (адуш.) |
англі́йска-ру́ска-белару́скую |
англі́йска-ру́ска-белару́скае |
англі́йска-ру́ска-белару́скія (неадуш.)
англі́йска-ру́ска-белару́скіх (адуш.) |
| Т. |
англі́йска-ру́ска-белару́скім |
англі́йска-ру́ска-белару́скай
англі́йска-ру́ска-белару́скаю |
англі́йска-ру́ска-белару́скім |
англі́йска-ру́ска-белару́скімі |
| М. |
англі́йска-ру́ска-белару́скім |
англі́йска-ру́ска-белару́скай |
англі́йска-ру́ска-белару́скім |
англі́йска-ру́ска-белару́скіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ру́ска-грузі́нска-армя́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ру́ска-грузі́нска-армя́нскі |
ру́ска-грузі́нска-армя́нская |
ру́ска-грузі́нска-армя́нскае |
ру́ска-грузі́нска-армя́нскія |
| Р. |
ру́ска-грузі́нска-армя́нскага |
ру́ска-грузі́нска-армя́нскай
ру́ска-грузі́нска-армя́нскае |
ру́ска-грузі́нска-армя́нскага |
ру́ска-грузі́нска-армя́нскіх |
| Д. |
ру́ска-грузі́нска-армя́нскаму |
ру́ска-грузі́нска-армя́нскай |
ру́ска-грузі́нска-армя́нскаму |
ру́ска-грузі́нска-армя́нскім |
| В. |
ру́ска-грузі́нска-армя́нскі (неадуш.)
ру́ска-грузі́нска-армя́нскага (адуш.) |
ру́ска-грузі́нска-армя́нскую |
ру́ска-грузі́нска-армя́нскае |
ру́ска-грузі́нска-армя́нскія (неадуш.)
ру́ска-грузі́нска-армя́нскіх (адуш.) |
| Т. |
ру́ска-грузі́нска-армя́нскім |
ру́ска-грузі́нска-армя́нскай
ру́ска-грузі́нска-армя́нскаю |
ру́ска-грузі́нска-армя́нскім |
ру́ска-грузі́нска-армя́нскімі |
| М. |
ру́ска-грузі́нска-армя́нскім |
ру́ска-грузі́нска-армя́нскай |
ру́ска-грузі́нска-армя́нскім |
ру́ска-грузі́нска-армя́нскіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ру́ска-а́нгла-фра́нка-італья́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ру́ска-а́нгла-фра́нка-італья́нскі |
ру́ска-а́нгла-фра́нка-італья́нская |
ру́ска-а́нгла-фра́нка-італья́нскае |
ру́ска-а́нгла-фра́нка-італья́нскія |
| Р. |
ру́ска-а́нгла-фра́нка-італья́нскага |
ру́ска-а́нгла-фра́нка-італья́нскай
ру́ска-а́нгла-фра́нка-італья́нскае |
ру́ска-а́нгла-фра́нка-італья́нскага |
ру́ска-а́нгла-фра́нка-італья́нскіх |
| Д. |
ру́ска-а́нгла-фра́нка-італья́нскаму |
ру́ска-а́нгла-фра́нка-італья́нскай |
ру́ска-а́нгла-фра́нка-італья́нскаму |
ру́ска-а́нгла-фра́нка-італья́нскім |
| В. |
ру́ска-а́нгла-фра́нка-італья́нскі (неадуш.)
ру́ска-а́нгла-фра́нка-італья́нскага (адуш.) |
ру́ска-а́нгла-фра́нка-італья́нскую |
ру́ска-а́нгла-фра́нка-італья́нскае |
ру́ска-а́нгла-фра́нка-італья́нскія (неадуш.)
ру́ска-а́нгла-фра́нка-італья́нскіх (адуш.) |
| Т. |
ру́ска-а́нгла-фра́нка-італья́нскім |
ру́ска-а́нгла-фра́нка-італья́нскай
ру́ска-а́нгла-фра́нка-італья́нскаю |
ру́ска-а́нгла-фра́нка-італья́нскім |
ру́ска-а́нгла-фра́нка-італья́нскімі |
| М. |
ру́ска-а́нгла-фра́нка-італья́нскім |
ру́ска-а́нгла-фра́нка-італья́нскай |
ру́ска-а́нгла-фра́нка-італья́нскім |
ру́ска-а́нгла-фра́нка-італья́нскіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
кампа́нія², -і, мн. -і, -ній, ж.
1. Сукупнасць ваенных аперацый, аб’яднаных агульнай стратэгічнай мэтай.
Руска-японская к.
2. Перыяд знаходжання карабля ў плаванні або ваенных аперацый флоту.
3. Мерапрыемствы для ажыццяўлення чарговай важнай грамадска-палітычнай або гаспадарчай задачы.
Выбарчая к.
Пасяўная к.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
кампа́ния в разн. знач. кампа́нія, -ніі ж.;
посевна́я кампа́ния пасяўна́я кампа́нія;
ру́сско-япо́нская кампа́ния ру́ска-япо́нская кампа́нія.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Па́часаваць ’пачакаць’: у выразе пачасуй ’пачакай’ (пін., Сб. 1866, Нас.), рус. пск., цвяр. почасить ’пачакаць, патрываць з гадзінку’, серб.-харв. по̀часити ’тс’. Беларуска-руска-сербска-харвацкая ізалекса. Да па‑ і час (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Верыдаваць ’вяршыць, кіраваць, выклікаючы незадавальненне асяроддзя’ (КТС, Р. Сабаленка). Укр. вередува́ти, рус. кур., арл., смал., кубан. вередова́ть ’праяўляць незадавальненне, быць капрызным, наравістым’. Дзеяслоў уваходзіць у руска-ўкраінскі моўны арэал; параўн. шматлікія дэрываты ад укр. веред, рус. вере́да, вред, якія ўзыходзяць да прасл. verdъ.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Вечарні́ца ’вечарынка, забава’ (Др.-Падб., Нас. Доп., Яруш.), рус. (на руска-ўкраінскім паграніччы) вечерница ’вячэрні сход моладзі’, укр. вечерниці ’тс’, польск. wieczornica, wieczornice ’вячоркі’. Паўночнаслав. утварэнне ад прыметніка večerьn‑ь і суф. ж. р. Nomen agentis ‑ic‑a (параўн. польск. wieczornica ’дзяўчына, якая ходзіць на вячэрнія сходы або на вечарніцы’).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Пядзень ’пядзя; мера’ (Шымк. Собр.). Беларуска-руска-cлавенска-харвацкая ізаглоса, параўн. рус. пя́день ’мера рукой (указальным і вялікім пальцамі)’ (алан., валаг., Раманава, Меры, 88–89), славен. péden, pedȃnj ’пядзя, прамежак’, харв. pȇdanj, pēdenj ’пядзя’, утворана пры дапамозе суфікса ‑ьnʼь ад *pędь (Куркіна, Диал., 157), гл. пядзя, сюды таксама энтамалагічныя тэрміны: пя́дзенік ’матыль-шкоднік, яго вусень’, рус. пя́деница ’тс’ (бо вусень перасоўваецца шляхам выгібання спіны, як бы мераючы пядзямі).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Прыпё́ка ’рэдкі тварог са смятанай’; ’тоўчаная бульба са смятанай, з маслам, з салам, з яйкамі’; ’чыстая смятана’; ’тоўчаны мак, каноплі, намазаныя тонкім слоем на сачэнь’ (Нік. Очерки), таксама прыпека́нікі ’дранікі’ (шуміл., Сл. ПЗБ). Рус. дыял. припёк, припёка ’праснак, дранік, булачка, якую выпякаюць на велікодным тыдні’; ’дробныя ячныя крупы ці мак, яйкі, якімі пасыпаюць печыва, аладкі, блінцы’. Нулявы дэрыват ад дзеяслова прыпякаць (гл. пячы) з тэматычным ‑а‑. Паводле Чарныш (Слов. лексика, 88), арэальнае руска-беларускае ўтварэнне для абазначэння розных начынак, пасылак і г. д.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)