памаха́цца сов., разг. поболта́ться;
кашу́ля ~ха́лася на вяро́ўцы ды ўпа́ла — руба́шка поболта́лась на верёвке и упа́ла
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кашу́ля, ‑і, ж.
Сарочка, рубашка. А дзед быў прыгожы. Без шапкі, у шэрай, як ралля, расхрыстанай на сухіх, загарэлых грудзях кашулі. Брыль. [Наталля:] Выскачыла я амаль што ў адной кашулі і апынулася на вялікай дарозе сярод натоўпу людзей... Крапіва. За сталом сядзелі таварышы Тарас, Грай, Краўчанка і нейкі незнаёмы пажылы чалавек у чорнай вышыванай кашулі. Мікуліч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тельня́шка ж., разг.
1. (матроска) цяльня́шка, -кі ж.;
2. (нижняя рубашка) наце́льнік, -ка м., кашу́ля, -лі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Кашу́ля ’сарочка, рубашка’ (ТСБМ, БРС, Касп., Шат., Сцяшк. МГ). У бел. мове непасрэднае запазычанне з польск. мовы (у помніках ст.-бел. мовы ўпершыню сустракаецца ў 1508 г.). Першакрыніцай запазычання з’яўляецца лац. (нар.-лац.) casula ’плашч з капюшонам’ (так у Фасмера, 2, 362). Падрабязны агляд гл. у Трубачова, Эт. сл., 2, 192. З польск. мовы ўзята таксама ўкр. кошу́ля. Немэтазгодна разглядаць разам са Слаўскім і інш. гісторыю гэтага слова толькі як агульнаславянскага запазычання з лац. casula. Славац. košeľa, напр., сведчыць, як указвае Махэк₂, 282, што непасрэднай крыніцай у даным выпадку было с.-в.-ням. kāsel(e). Бел. слова зафіксавана досыць позна як паланізм.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
разле́зціся сов., разг.
1. разле́зться; расползти́сь;
саро́чка ~злася — руба́шка разле́злась (расползла́сь);
чараві́кі ~зліся — башмаки́ разле́злись;
2. (размякнуть от влаги) разле́зться, раски́снуть;
агуркі́ ~зліся — огурцы́ разле́злись;
глі́на ~злася — гли́на разле́злась (раски́сла)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абле́зці сов.
1. (потерять волосы, шерсть) обле́зть; (при линьке — ещё) облиня́ть;
2. разг. (потерять первоначальную окраску) вы́линять, облиня́ть, полиня́ть;
кашу́ля ~зла — руба́шка вы́линяла (облиня́ла, полиня́ла);
3. (потерять верхний слой чего-л.) обле́зть; облупи́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
разъе́хаться сов., в разн. знач. раз’е́хацца, мног. параз’язджа́цца;
го́сти разъе́хались го́сці раз’е́халіся (параз’язджа́ліся);
маши́нам тру́дно разъе́хаться на у́зкой доро́ге машы́нам ця́жка раз’е́хацца на ву́зкай даро́зе;
супру́ги разъе́хались муж і жо́нка раз’е́халіся;
лы́жи разъе́хались лы́жы раз’е́халіся;
руба́шка разъе́халась кашу́ля раз’е́халася.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
грудь ж.
1. в разн. знач. гру́дзі, -дзе́й ед. нет;
корми́ть грудью кармі́ць грудзьмі́;
2. (манишка) грудзі́на, -ны ж.;
руба́шка с вы́шитой грудью кашу́ля з вышыва́най грудзі́най;
◊
бить (себя́) в грудь біць (сябе́) у гру́дзі;
грудью проложи́ть себе́ доро́гу грудзьмі́ пракла́сці сабе́ даро́гу.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прорва́ться
1. прарва́цца, мног. папрарыва́цца, прадра́цца, прадзе́рціся, мног. папрадзіра́цца;
руба́шка прорвала́сь кашу́ля прадра́лася (прадзе́рлася);
2. в др. знач. прарва́цца;
нары́в прорва́лся нары́ў прарва́ўся;
прорва́ться из вра́жеского окруже́ния воен. прарва́цца з варо́жага акружэ́ння;
го́лос его́ прорва́лся сквозь шум ве́тра го́лас яго́ прарва́ўся праз шум ве́тру.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
це́ла ср., в разн. знач. те́ло;
цвёрдае ц. — твёрдое те́ло;
геаметры́чнае ц. — геометри́ческое те́ло;
ча́сткі ц. — ча́сти те́ла;
ц. самалёта — те́ло самолёта;
○ іншаро́днае ц. — иноро́дное те́ло;
◊ трыма́ць у чо́рным ~ле — держа́ть в чёрном те́ле;
душо́й і ~лам — душо́й и те́лом;
(быць) у ~ле — (быть) в те́ле;
спа́сці з ц. — исхуда́ть;
свяці́ць го́лым ~лам — ходи́ть в лохмо́тьях;
свая́ кашу́ля бліжэ́й да ц. — погов. своя́ руба́шка бли́же к те́лу
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)