руба́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж. (спец.).

Верхні, покрыўны слой, абалонка.

Р. катла.

Р. плода.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

руба́шка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. руба́шка руба́шкі
Р. руба́шкі руба́шак
Д. руба́шцы руба́шкам
В. руба́шку руба́шкі
Т. руба́шкай
руба́шкаю		 руба́шкамі
М. руба́шцы руба́шках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

руба́шка ж.

1. спец. (оболочка) руба́шка;

2. обл., см. кашу́ля

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

руба́шка

1. (одежда) кашу́ля, -лі ж., саро́чка, -кі ж.;

ве́рхняя руба́шка ве́рхняя кашу́ля (саро́чка);

ни́жняя руба́шка спо́дняя кашу́ля (саро́чка);

шёлковая руба́шка шаўко́вая кашу́ля (саро́чка);

2. карт. пле́чы, род. плеч и плячэ́й ед. нет;

3. (оболочка плода в утробе матери) кашу́ля, -лі ж., саро́чка, -кі ж.;

4. (суперобложка) тип. суперво́кладка, -кі ж.;

5. (оболочка) спец. абало́нка, -кі ж.;

◊

роди́ться в руба́шке нарадзі́цца ў кашу́лі (у саро́чцы);

оста́ться (оста́вить) в одно́й руба́шке заста́цца (пакі́нуць) у адно́й кашу́лі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

руба́шка, ‑і, ДМ ‑ншы; Р мн. ‑шак; ж.

1. Тое, што і кашуля. Стары таксама падняўся, міжвольна абцягнуў рубашку, без патрэбы паправіў на стале бялюткі абрус, прагнаў з лавы ката. Васілевіч. Раечка ўсхапілася і ў адной рубашцы ўвалілася ў суседні пакой. Лобан.

2. Спец. Верхні слой чаго‑н. Рубашка катла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

руба́шка ж разм

1. Hemd n -(e)s, -en;

мужчы́нская руба́шка Hérrenhemd n;

2. тэх Mántel m -s, Mäntel;

3. карт Rückseite der Spíelkarte

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

рубашка

Том: 30, старонка: 459.

img/30/30-459_2667_Рубашка.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

Руба́шка ’кашуля’, ’верхні слой чаго-небудзь’ (ТСБМ), ’менструацыя’ (ТС), руба́ха ’сарочка, кашуля’ (ТС), рубашно́ ’пагард. да рубашка’ (Клім.). Рус. руба́шка ’кашуля, сарочка’, руба́ха ’тс’. Лічыцца запазычаннем з рус. рубашка < рубаха < ст.-рус. рубъ ’кавалак, абрывак тканіны; дрэннае адзенне’ < прасл. *rǫbъ/*rǫba ’кавалак, адрэз тканіны’ (гл. руб). Параўн. аднак рубацёнка ’кашуліна’ (Юрч.), славен. дыял. robača ’сарочка’ (Зб. Логару, 92).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кашу́ля, -і, мн. -і, -шу́ль, ж.

Сарочка, рубашка.

|| прым. кашу́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вышыва́нка ж., разг. вы́шитая руба́шка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)