жыццядзе́йны, -ая, -ае.
1. Здольны выконваць жыццёвыя функцыі.
2.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
жыццядзе́йны, -ая, -ае.
1. Здольны выконваць жыццёвыя функцыі.
2.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
інтэле́кт, -у,
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ачу́ліць
‘прывесці да прытомнасці, наставіць на
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| ачу́лю | ачу́лім | |
| ачу́ліш | ачу́ліце | |
| ачу́ліць | ачу́ляць | |
| Прошлы час | ||
| ачу́ліў | ачу́лілі | |
| ачу́ліла | ||
| ачу́ліла | ||
| Загадны лад | ||
| ачу́ль | ачу́льце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| ачу́ліўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ачу́льваць
‘прыводзіць да прытомнасці, настаўляць на
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| ачу́льваю | ачу́льваем | |
| ачу́льваеш | ачу́льваеце | |
| ачу́львае | ачу́льваюць | |
| Прошлы час | ||
| ачу́льваў | ачу́львалі | |
| ачу́львала | ||
| ачу́львала | ||
| Загадны лад | ||
| ачу́львай | ачу́львайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| ачу́льваючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
образу́мленный
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
непаваро́тлівы, -ая, -ае.
1. Павольны, марудны, няспрытны ў рухах.
2.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дурма́н, -у,
1. Тое, што адурманьвае, прытупляе
2. Памутненне свядомасці, розуму; адурэнне.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
рацыяналі́зм, -у,
1. Кірунак у ідэалістычнай філасофіі, які лічыць
2. Разважлівыя, без эмоцый адносіны да жыцця.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
му́драсць, -і,
1.
2. Глыбокі
Зуб мудрасці — трэці вялікі карэнны зуб, які вырастае пасля дваццаці гадоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
здурне́лы, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)