трубаправо́дчык, ‑а, м.

Спецыяліст па збудаванню і рамонту трубаправода.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адміралце́йства, -а, н.

1. Месца пабудовы, абсталявання і рамонту ваенных караблёў (уст.).

2. У царскай Расіі і Англіі: міністэрства ваенна-марскога флоту; марское ведамства.

|| прым. адміралце́йскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ста́пель, -я, мн. -і, -яў, м.

Бетанаваны памост на верфі, які размешчаны нахільна да вады і прызначаны для зборкі, рамонту і спуску суднаў на ваду.

|| прым. ста́пельны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вагонарамо́нтны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рамонту вагонаў. Вагонарамонтны завод.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трактарарамо́нтны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рамонту трактароў. Трактарарамонтны завод.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэлеатэлье́, нескл., н.

Атэлье па ўстаноўцы і рамонту тэлевізараў; тэлевізійнае атэлье.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ме́дніцкі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да вырабу або рамонту рэчаў з медзі і з іншых каляровых металаў.

2. у знач. наз. ме́дніцкая, ‑ай, ж. Майстэрня па рамонту або вырабу такіх рэчаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паравозарамо́нтны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рамонту паравозаў. Паравозарамонтны завод. Паравозарамонтныя майстэрні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўтамайстэ́рня, ‑і, ж.

Майстэрня на аўтамабілі для рамонту машын у палявых умовах; аўталятучка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўтарамо́нтны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рамонту аўтамабіляў, прызначаны для яго. Аўтарамонтныя майстэрні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)