разводи́ть​III несов.

1. (пары) разво́дзіць; (огонь — ещё) расклада́ць, раскла́дваць;

2. (выращивать) разво́дзіць; (животных — ещё) распло́джваць, разгадо́ўваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каўчукаво́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Спецыяліст, які разводзіць і вырошчвае каўчуканосныя расліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акварыумі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Той, хто разводзіць акварыумных рыб. Таварыства акварыумістаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чаранкава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; незак., што.

Разводзіць, вырошчваць расліны пры дапамозе чаранкоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разво́дзіцца, ‑джуся, ‑дзішся, ‑дзіцца; незак.

1. Незак. да развесціся.

2. Зал. да разводзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каніце́ль ж., в разн. знач. каните́ль;

◊ разво́дзіць к. — разводи́ть каните́ль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разводи́ть​I несов., в разн. знач. разво́дзіць; см. развести́​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разво́дчык, ‑а, м.

Той, хто разводзіць каго‑, што‑н. (гл. развесці ў 1, 2, 5 знач.). Разведчык маста. Разведчык пілы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

развядзе́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. разводзіць — развесці (у 2, 4–7 знач.) і разводзіцца — развесціся (у 2, 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

антимо́ния разг. антымо́нія, -ніі ж.;

◊

разводи́ть антимо́нии (антимо́нию) разво́дзіць антымо́ніі (антымо́нію).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)