ме́зенчык, ‑а, м.

Памянш.-ласк. да мезенец. Верка насіла .. [цэглу] па адной штуцы і трымала цагліну ў руках так, быццам пірожнае — адставіўшы мезенчык. Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крэ́мавы в разн. знач. кре́мовый;

~вае піро́жнае — кре́мовое пиро́жное;

к. ко́лер — кре́мовый цвет

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пясо́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Прызначаны для пяску. Пясочная скрынка.

2. Шэра-жоўтага колеру. Плашч пясочнага колеру.

3. Прыгатаваны з сухога, рассыпістага цеста. Пясочнае пірожнае.

•••

Пясочны гадзіннік гл. гадзіннік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эфи́рный в разн. знач. эфі́рны;

эфи́рное ма́сло эфі́рны але́й;

эфи́рное пиро́жное эфі́рнае піро́жнае;

эфи́рные во́лны эфі́рныя хва́лі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Торт ’кандытарскі выраб са здобнага цеста’ (ТСБМ, Ласт., Некр. і Байк.; астрав., Сл. ПЗБ). Запазычана з заходнееўрапейскіх моў, хутчэй за ўсё, з ням. Torte, якое праз італ. torto ’торт’ з познелац. tōrta ’від круглага і плоскага хлеба’, да лац. torquēre ’віць, круціць, сукаць; вярцець, пераварочваць’ (Фасмер, 4, 87; Махэк₂, 123; Голуб-Ліер, 138; ЕСУМ, 5, 608). Сюды ж то́ртавыя ця́сткі ’здоба’ (Сцяш. Сл.) — з польск. ciastka tortowe ’тортавае пірожнае’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пясо́чны в разн. знач. песо́чный;

~ныя ва́нны — песо́чные ва́нны;

~нае піро́жнае — песо́чное пиро́жное;

~ныя во́сы — зоол. песо́чные о́сы;

п. гадзі́ннік — песо́чные часы́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

песо́чный в разн. знач. пясо́чны;

песо́чные о́сы зоол. пясо́чныя во́сы;

песо́чные ва́нны пясо́чныя ва́нны;

песо́чные часы́ пясо́чны гадзі́ннік;

песо́чное пиро́жное пясо́чнае піро́жнае.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пляцёнка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

1. Што‑н. сплеценае ўдоўж з двух, трох і больш пасмаў, кавалкаў і пад. У кожнае гаспадыні наплецена больш чым па дзесятку пляцёнак цыбулі. Палтаран. Пасярод вёскі чалавек спыніўся. Узмахнуў абапал грудзей пугавішчам — і змяёй узвілася ўгору пляцёнка, жаласна прысвіснула, рассякаючы паветра, і, зламаўшыся маланкай, пляснула аглушальным стрэлам. Хадановіч. — Чаго ты стаіш, як вартавы? — сказала.. [Міхаліна], закідаючы пляцёнку валасоў назад. — Чаму ты не танцуеш? Грамовіч.

2. Плеценая кашолка. Усе гэтыя рэчы я акуратна ўпакаваў у дарожную пляцёнку і ў поўдзень сеў на цягнік. Лупсякоў. І, урэшце, з гушчыні лесу на ягадную паляну пры дарозе выйшла маладзіца з пляцёнкай за плячыма і прывязаным да хвартуха збанком. Пестрак.

3. Падоўжаная вітая белая булка. Апрача зусім непатрэбных бохана пытляванага хлеба і пляцёнкі .. [Міхал] купіў Лёдзі пірожнае. Карпаў.

4. Асобы выраб тканіны; ткацкі рысунак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)