пабі́цца сов.

1. поби́ться, разби́ться;

2. (побить друг друга) подра́ться;

3. (упав, причинить себе ушиб) ушиби́ться;

4. (оказаться помятым — о плодах) поби́ться, помя́ться;

5. (много потрудиться над чем-л.) поби́ться;

6. (нек-рое время) подра́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расстро́ить сов.

1. (нарушить строй) расстро́іць; (о музыкальном инструменте — ещё) разла́дзіць;

2. (причинить ущерб) разла́дзіць;

3. (помешать осуществлению) разла́дзіць;

4. (привести в болезненное состояние) сапсава́ць;

5. (огорчить) расхвалява́ць, сапсава́ць настро́й; засмуці́ць; см. расстра́ивать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

затрудни́ть сов. абцяжа́рыць; (сделать трудным) зрабі́ць ця́жкім (цяжкава́тым); (осложнить) ускладні́ць; (помешать) перашко́дзіць; (поставить в затруднительное положение) паста́віць у ця́жкае стано́вішча; (быть, сделать трудным) быць (зрабі́ць) ця́жкім (цяжкава́тым); (причинить беспокойство) нарабі́ць кло́пату (турбо́т); (обеспокоить) патурбава́ць; см. затрудня́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

произвести́ сов.

1. (совершить, сделать, выполнить) зрабі́ць, праве́сці, вы́канаць;

2. (причинить, породить, вызвать) зрабі́ць, вы́клікаць, прычыні́ць;

3. (выработать) вы́рабіць;

4. (родить) книжн. нарадзі́ць;

5. (в чин, звание) ист. узве́сці (у чын), нада́ць чын; см. производи́ть 1—5.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падбі́ць сов.

1. подби́ть, подколоти́ть;

п. до́шку — подби́ть до́ску;

2. (подшить) подмета́ть, подби́ть;

п. шо́ўкам — подби́ть шёлком;

3. вбить глу́бже;

4. (причинить увечье, ранить) подби́ть;

5. (подушку) взбить;

6. разг. подби́ть, подстрекну́ть; (против кого-л.) настро́ить, подзадо́рить, подна́чить;

п. ба́бкі (канцы́) — подвести́ ито́г (черту́)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шко́да I сущ., ж. вред м.; уще́рб м.;

зрабі́ць ~дупричини́ть вред (уще́рб);

без ~ды для спра́вы — без уще́рба для де́ла

шко́да II в разн. знач., в знач. безл. сказ., вводн. сл., см. шкада́;

не так ш., як невыго́дапогов. не так жа́лко, как неудо́бно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нане́сці I сов., в разн. знач. нанести́; (притащить — ещё) натащи́ть; (урон и т.п. — ещё) причини́ть, принести́;

н. кніг — нанести́ книг;

вада́ ~сла пяску́ — вода́ нанесла́ песку́;

н. на ка́рту но́вую даро́гу — нанести́ на ка́рту но́вую доро́гу;

н. праці́ўніку паражэ́нне — нанести́ проти́внику пораже́ние;

н. візі́т — нанести́ визи́т

нане́сці II сов. (снести яиц) нанести́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кло́пат, -ту м.

1. забо́та ж.;

к. аб дабрабы́це наро́да — забо́та о благосостоя́нии наро́да;

без клапо́т — без забо́т;

2. хло́поты ед. нет;

лі́шні к. — ли́шние хло́поты;

3. беспоко́йство ср.;

нарабі́ць ~тупричини́ть беспоко́йство;

вялі́кі к. — велика́ ва́жность; что за беда́;

~ту па ву́шы — хлопо́т по́лон рот;

ма́ла ~ту — невелика́ забо́та; беда́ больша́я;

і ~ту ма́ла — и го́ря ма́ло;

не ме́ла ба́ба ~ту, дык купі́ла парася́погов. не́ было печа́ли, так че́рти накача́ли

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нанести́ сов.

1. в разн. знач. нане́сці, мног. панано́сіць, панано́шваць;

нанести́ книг нанесці́ (панано́сіць, панано́шваць) кніг;

ло́дку нанесло́ на мель ло́дку нане́сла на мель;

нанести́ на ка́рту нане́сці на ка́рту;

2. (причинить, сделать) нане́сці, прычыні́ць;

нанести́ ра́ну нане́сці ра́ну;

нанести́ уда́р нане́сці ўдар;

нанести́ уще́рб прычыні́ць (нане́сці) уро́н (шко́ду);

нанести́ убы́ток прычыні́ць стра́ту;

нанести́ оскорбле́ние абра́зіць (каго);

нанести́ бесче́стье знява́жыць го́нар (чый), знясла́віць (каго), аганьбава́ць (каго), зга́ньбіць (каго);

нанести́ пораже́ние нане́сці паражэ́нне;

нанести́ визи́т нане́сці візі́т (каму), наве́даць (каго).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наби́ть сов.

1. (наполнить матрац и т. п.) напха́ць, напхну́ць, мног. панапіха́ць; (чемодан, склад и т. п.) напакава́ць; набі́ць, мног. панабіва́ць; напе́рці, мног. панапіра́ць;

2. (настрелять, зарезать в большом количестве) набі́ць, мног. панабіва́ць, настраля́ць; (скота, птицы) нарэ́заць, мног. панараза́ць; (свиней) накало́ць, мног. панако́лваць;

3. (вколотить, прикрепить) набі́ць, мног. панабіва́ць;

4. (причинить повреждение) набі́ць, мног. панабіва́ць; (натереть) наму́ляць, мног. панаму́льваць;

наби́ть ши́шку на лбу набі́ць гуз на лбе;

наби́ть хо́лку наму́ляць ка́рак;

5. текст. набі́ць;

наби́ть ру́ку набі́ць руку́, налаўчы́цца, налажы́цца, напрактыкава́цца;

наби́ть карма́н напакава́ць (напха́ць, напе́рці) кішэ́нь; см. набива́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)