перапрада́ць

‘да прасці’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. перапрада́ю перапрада́ем
2-я ас. перапрада́еш перапрада́еце
3-я ас. перапрада́е перапрада́юць
Прошлы час
м. перапрада́ў перапрада́лі
ж. перапрада́ла
н. перапрада́ла
Загадны лад
2-я ас. перапрада́й перапрада́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час перапрада́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

запрада́ць

‘пачынаць прасці’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. запрада́ю запрада́ем
2-я ас. запрада́еш запрада́еце
3-я ас. запрада́е запрада́юць
Прошлы час
м. запрада́ў запрада́лі
ж. запрада́ла
н. запрада́ла
Загадны лад
2-я ас. запрада́й запрада́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час запрада́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дапра́сці, ‑праду, ‑прадзеш, ‑прадзе; ‑прадзём, ‑прадзяце; пр. дапраў, ‑прала; зак., што.

Скончыць прасці што‑н. Дапрасці кудзелю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папапра́сці, ‑праду, ‑прадзеш, ‑прадзе; ‑прадзём, ‑прадзяце; зак., што і чаго.

Разм. Прасці доўга, неаднаразова; спрасці многа чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пра́дзены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад прасці.

2. у знач. прым. Зроблены, выкананы пры дапамозе прадзення.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перепряда́ть несов.

1. (всё, многое) пра́сці, перапрада́ць;

2. (заново, ещё раз) перапрада́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пра́льшчыца ’пралля’ (Мат. Гом.). Да прасці.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

убо́іна, ‑ы, м. і ж.

Адпеты гультай, неслух. — Што гэта, «убоіна»? — пытаецца Ніна, спыніўшы прасці. — Ну, гультайка, няўдаліца... Брыль. [Бацька:] — Казаў жа я табе, каб пачапіў шнурок, а ты, убоіна; не паслухаў бацьку. Масарэнка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Пра́льніца ’папрадуха’ (слуц., Сл. ПЗБ). Да прасці (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кудзе́ля, ‑і, ж.

Валакно лёну, канапель, апрацаванае для прыгатавання пражы. Прасці кудзелю. □ На лаве стаяць тры прасніцы. Дзве з кудзеляю, адна з воўнаю. Чорны. // Ачоскі лёну, пянькі. Сядзелі за прасніцамі жанкі, прадучы кужаль і кудзелю. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)