прэс-аташэ́,
Супрацоўнік дыпламатычнага
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прэс-аташэ́,
Супрацоўнік дыпламатычнага
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ко́нсульства, ‑а,
1.
2. Час кіравання консула ў Старажытным Рыме ў перыяд рэспублікі.
3. Час ад перавароту Напалеона Банапарта (9–10 лістапада 1799 г.) да абвяшчэння імперыі ў Францыі (1804 г.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аге́нцтва, ‑а,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дыпламаты́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да дыпламатыі (у 1 знач.), да дыпламата (у 1 знач.).
2.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
парите́тный парытэ́тны;
на парите́тных нача́лах на парытэ́тных асно́вах;
парите́тное представи́тельство парытэ́тнае
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
парытэ́тны
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мі́сія, -і,
1. Адказная роля, высокае прызначэнне каго
2. Пастаяннае дыпламатычнае
3. Дыпламатычная дэлегацыя спецыяльнага прызначэння.
4. Місіянерская арганізацыя.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прапарцыяна́льны, -ая, -ае.
1. У матэматыцы: які знаходзіцца ў адносінах прапарцыянальнасці (у 2
2. Які знаходзіцца ў пэўных колькасных адносінах, адпаведнасці з чым
3. Які мае правільныя прапорцыі (у 2
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пасо́льства, ‑а,
1. Дыпламатычнае
2. Асоба або група людзей, пасланых з даручэннем якога‑н. характару.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Мі́сія ’заданне, даручэнне’, ’высокае прызначэнне’, ’дыпламатычнае
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)