інспекцы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да інспекцыі, да інспектавання. Інспекцыйны орган. Інспекцыйная паездка. Інспекцыйная праверка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сортавыпрабава́нне, ‑я, н.

Праверка і ацэнка сартоў сельскагаспадарчых культур, якая праводзіцца ў полі на спецыяльных участках.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кантро́ль, -ю, м.

1. Праверка, а таксама назіранне з мэтай праверкі.

К. за якасцю прадукцыі.

Грамадскі к.

Дзяржаўны к.

2. зб. Кантралёры.

На маршруце працуе к.

|| прым. кантро́льны, -ая, -ае.

К. пост.

Кантрольная работа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

візіта́цыя, ‑і, ж.

Праверка ваенным суднам дакументаў і грузу на сустрэтым у адкрытым моры судне, якое выклікае падазрэнне.

[Ад лац. visitatio — наведванне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інвентарыза́цыя, ‑і, ж.

Праверка наяўнасці і стану маёмасці прадпрыемства, установы, арганізацыі шляхам падліку, вопісу яе. Інвентарызацыя школьнай маёмасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спро́ба, -ы, мн. -ы, спроб, ж.

1. Намаганне зрабіць што-н. пры адсутнасці упэўненасці ў дасягненні поспеху.

Зрабіць спробу пераканаць апанента.

Няўдалая с.

2. Праверка, выпрабаванне дзейнасці чаго-н.

С. адрамантаваць радыёпрыёмнік.

|| прым. спро́бны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

самаправе́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Праверка ўласнымі сіламі самога сябе, сваёй працы, сваіх ведаў. Метады самаправеркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

юсціро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы, ж.

Спец. Праверка і наладка прыбораў і механізмаў (звычайна оптыка-механічных вымяральных прыбораў). Юсціроўка аптычных прыбораў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іспы́т, ‑у, М ‑пыце, м.

1. звычайна мн. (іспы́ты, ‑аў). Праверка ведаў; экзамен. Здаваць іспыты. Прымаць іспыты. □ Гады яе [Васіліны] вучобы і для Іллюка не прайшлі дарэмна: ён шмат чытаў, вучыўся на курсах брыгадзіраў-паляводаў, здаў іспыты на шафера. Хадкевіч.

2. перан. Выпрабаванне, праверка. Гэта так, дарагая! Разлука, дарога — Для кахання суровы іспыт. Ліхадзіеўскі. Кожны дзень быў суровым іспытам. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пове́рка

1. (проверка) праве́рка, -кі ж.; (сверка) зве́рка, -кі ж.;

пове́рка вре́мени праве́рка ча́су;

2. (перекличка) паве́рка, -кі ж.;

на пове́рку пришли́ все́ на паве́рку прыйшлі́ ўсе́;

на пове́рку на паве́рку.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)