Verbum

на́сцеж, прысл.

На ўсю шыр, поўнасцю (адчыніць, расчыніць і пад.).

Адчыніць дзверы н.

лысава́ты, -ая, -ае.

3 невялікай лысінай, не поўнасцю лысы.

|| наз. лысава́тасць, -і, ж.

на́чыста, прысл.

1. Чыста, без памарак.

Перапісаць н.

2. Цалкам, поўнасцю.

Спаліць усё н.

стапрацэ́нтны, -ая, -ае.

1. Які мае ў сабе сто працэнтаў чаго-н.

С. раствор.

2. Які поўнасцю адпавядае норме, якім-н. патрабаванням.

Стапрацэнтнае выкананне плана.

3. Сапраўдны, поўнасцю выражаны ў сваіх якасцях (разм.).

С. інтэлігент.

|| наз. стапрацэ́нтнасць, -і, ж.

вы́вазіць, -важу, -вазіш, -вазіць; -важаны; зак., што.

Перавозячы часткамі, вывезці поўнасцю.

В. увесь гной на поле.

невычарпа́льны, -ая, -ае.

Які практычна цяжка вычарпаць, выкарыстаць поўнасцю; вельмі багаты.

Невычарпальныя багацці.

|| наз. невычарпа́льнасць, -і, ж.

адэква́тны, -ая, -ае (кніжн.).

Такі, які поўнасцю супадае, роўны чаму-н.

Адэкватныя паняцці.

|| наз. адэква́тнасць, -і, ж.

прачыні́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ы́ніцца; зак.

Не поўнасцю адчыніцца.

Дзверы прачыніліся.

|| незак. прачыня́цца, -я́ецца.

прачыні́ць, -ыню́, -ы́ніш, -ы́ніць; -ы́нены; зак., што.

Не поўнасцю адчыніць.

П. дзверы.

|| незак. прачыня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

прывалі́ць², -алю́, -а́ліш, -а́ліць; -а́лены; зак., што.

Трохі, не поўнасцю зваліць (сукно).

|| незак. прыва́льваць, -аю, -аеш, -ае.