астудзі́ць сов.

1. (сделать холоднее) охлади́ть, остуди́ть;

а. ваду́ — охлади́ть (остуди́ть) во́ду;

2. перен., разг. (уменьшить силу чувства и т.п.) охлади́ть;

дрэ́нны рэпертуа́р ~дзі́ў пу́блікуплохо́й репертуа́р охлади́л пу́блику

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бро́совый

1. (нестоящий) нява́рты; (плохой) дрэ́нны; (ничтожный) нікчэ́мны; (непригодный) непрыда́тны; (брошенный) кі́нуты;

бро́совые зе́мли непрыда́тныя (кі́нутыя) зе́млі;

2. эк. (ниже себестоимости) стра́тны, дэ́мпінгавы;

бро́совый э́кспорт стра́тны (дэ́мпінгавы) э́кспарт.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абы-які́ мест. неопр.

1. (всё равно какой) како́й-нибудь; како́й уго́дно; како́й ни на е́сть; лишь бы како́й;

2. пренебр. (плохой) дрянно́й;

не абы-які́ — изря́дный; не лишь бы како́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мі́на I ж., воен. ми́на;

падлажы́ць мі́ну — подложи́ть (подвести́) ми́ну

мі́на II ж. (выражение лица) ми́на;

рабі́ць (стро́іць) мі́ну — ко́рчить ро́жу;

рабі́ць вясёлую мі́ну пры дрэ́ннай гульні́погов. де́лать весёлую ми́ну при плохо́й игре́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нядо́бры

1. (злой) недо́брый;

~рая ўсме́шка — недо́брая улы́бка;

2. нехоро́ший, плохо́й, дурно́й;

н. пах — нехоро́ший (дурно́й) за́пах;

3. нехоро́ший, некраси́вый, предосуди́тельный;

н. ўчы́нак — нехоро́ший (некраси́вый, предосуди́тельный) посту́пок;

4. (неудачный) неблагоприя́тный, неблагополу́чный;

н. паваро́т спра́вы — неблагоприя́тный оборо́т де́ла

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вясёлы

1. в разн. знач. весёлый;

в. хара́ктар — весёлый хара́ктер;

в. твар — весёлое лицо́;

в. спекта́кль — весёлый спекта́кль;

2. (служащий для увеселения) увесели́тельный;

~лая пагуля́нка — увесели́тельная прогу́лка;

рабі́ць ~лую мі́ну пры дрэ́ннай гульні́погов. де́лать весёлую ми́ну при плохо́й игре́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зрабі́цца сов.

1. сде́латься, стать;

ён ~бі́ўся выда́тным вучо́ным — он сде́лался (стал) выдаю́щимся учёным;

надво́р’е ~бі́лася дрэ́нным — пого́да ста́ла плохо́й;

2. (случиться) произойти́; ста́ться; стрясти́сь;

што ~бі́лася з заво́дам? — что произошло́ (ста́лось) с заво́дом?;

што тут ~бі́лася? — что здесь произошло́ (стрясло́сь)?;

бяда́і́лася — беда́ стрясла́сь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

худо́йII разг.

1. (плохой, дурной) благі́, ке́пскі, дрэ́нны;

2. в др. знач. (дряхлый, ветхий) ляда́чы, ляда́шчы; (дырявый) дзіра́вы; (испорченный) сапсава́ны;

худо́й мир лу́чше до́брой ссо́ры посл. ле́пей сем разо́ў змары́цца, як адзі́н раз пасвары́цца; ле́пей драўля́ная зго́да, чы́мся залата́я сва́рка; святы́ спако́ю, ле́пей з табо́ю.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пло́скі ’які не мае упадзін, узвышшаў, роўны, без пад’ёмаў і спускаў’ (ТСБМ, Сцяшк. МГ), ’слаба, някрута спрадзены’ (Уладз.; баран., Сл. ПЗБ; гродз., Сцяшк. Сл.: рас., талач., Шатал.), ’палогі (пра бераг ракі, возера)’ (карм., ветк., чач., ЛА, 2; ТС), ’худы (конь, карова)’ (іўеў., Сцяшк. Сл.), ’шырокі (пра капыт)’ (карэліц., Нар. словатв.). Укр. пло́ский, рус. пло́ский, пло́сок, польск. ст.-мазав. płoski, чэш., славац. ploský, славен. plòsk ’плоскі’, plóska ’паверхня, раўніна’, серб.-харв. пло̏сан, макед. плосок, балг. плосък, ст.-слав. плоскъ. Прасл. *ploskъ, звязанае чаргаваннем галосных кораня з *plask‑, *plesk‑, *plěsk‑, якія з і.-е. *plok‑sko‑ ці *plək‑sko; роднаснае лат. plakans ’плоскі’, лац. placidus ’роўны, гладкі’, ’прыемны’, ст.-грэч. πλάξ ’раўніна’ (Ільінскі, ИОРЯС, 20, 3, 113; Траўтман, 222; Фрэнкель, 602; Бязлай, 3, 61). Аднак Мее (Études, 332), Младэнаў (430), Фасмер (3, 285) дапускаюць магчымасць вывядзення лексемы плоскі з *plot‑sko і супастаўляюць апошнюю са ст.-інд. práthas ’шырыня’, авест. fraϑah‑, ст.-грэч. πλατύς ’шырокі, плоскі’. Гэтаксама Махэк₂ (462), які дапускае прасл. форму *plotъ (ŭ‑аснова), што ў чыстым выглядзе не захавалася, але ад яе утварылася плотва, плотка (гл.). Борысь, Папоўска–Таборска (ZPSS, 10, 27) на падставе славін. plos ’клоп’ рэканструююць рэліктавую форму *plosъ ’плоскі’, якая мае адпаведнікі на славянскім Поўдні. Абаеў (Этимология–1984, 21) мяркуе, што рус. плоский з’яўляецца роднасным рус. плохой.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сла́ва

1. сла́ва, -вы ж.;

во сла́ву Ро́дины на (у) сла́ву Радзі́мы;

2. (плохой отзыв, дурная репутация) нясла́ва, -вы ж., га́ньба, -бы ж.;

на сла́ву на сла́ву, як ма́е быць;

сла́ва бо́гу дзя́куй бо́гу;

петь сла́ву (кому, чему) пець сла́ву (каму, чаму);

то́лько (одна́) сла́ва, что то́лькі (адна́) сла́ва, што.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)