ляме́ш, лемяша́, мн. лемяшы́, лемяшо́ў, м.

Частка плуга, якая падразае пласт зямлі знізу і адвальвае яго.

|| прым. ляме́шны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наро́г, -а, М -ро́зе, мн. -і, -аў, м.

Частка плуга, якая падразае пласт зямлі знізу і перадае яго на адвал.

|| прым. наро́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нахі́льны накло́нный;

~ная пры́зма — мат. накло́нная при́зма;

н. пласт — горн. накло́нный пласт;

◊ каці́цца па ~най (пло́скасці) — кати́ться по накло́нной (пло́скости)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

флец, ‑у, м.

Спец. Гарызантальны пласт карыснай горнай пароды.

[Ням. Flöz.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нафтано́сны, ‑ая, ‑ае.

Які змяшчае ў сабе нафту. Нафтаносны пласт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

антрацы́тавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да антрацыту. Антрацытавы пласт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вугляно́сны, ‑ая, ‑ае.

Багаты каменным вугалем. Вугляносны басейн. Вугляносны пласт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

металано́сны, ‑ая, ‑ае.

Спец. У састаў якога ўваходзіць метал. Металаносны пласт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

газано́сны, ‑ая, ‑ае.

Які змяшчае ў сабе прыродны газ. Газаносны пласт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

газапраніка́льны, ‑ая, ‑ае.

Які прапускае праз сябе газ ​1. Газапранікальны пласт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)