адміністра́цыя, ‑і,
Органы кіравання ва ўстанове, арганізацыі, на прадпрыемстве; службовыя асобы якога‑н. органа кіравання, кіраўнічы
[Ад лац. administratio — кіраванне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адміністра́цыя, ‑і,
Органы кіравання ва ўстанове, арганізацыі, на прадпрыемстве; службовыя асобы якога‑н. органа кіравання, кіраўнічы
[Ад лац. administratio — кіраванне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
обслу́живающий
1.
2.
обслу́живающий персона́л абслуго́вы
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
замясці́ць, -мяшчу́, -ме́сціш, -ме́сціць; -ме́шчаны;
1. каго-што кім-чым. Паставіць на чыё
2. што. Заняць свабодную пасаду, вакансію.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
замясці́ць, ‑мяшчу, ‑месціш, ‑месціць;
1.
2. Прызначыць каго‑н. на вакантную пасаду.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пасо́льства, ‑а,
1. Дыпламатычнае прадстаўніцтва адной дзяржавы ў другой на чале з паслом.
2. Асоба або група людзей, пасланых з даручэннем якога‑н. характару.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фе́льчар, ‑а,
Медыцынскі работнік, які мае сярэднюю спецыяльную адукацыю.
[Ням. Feldscher.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вольнанаёмны, ‑ая, ‑ае.
1. Які працуе па вольнаму найму, штатны.
2. Які працуе ў ваенным ведамстве, але не з’яўляецца ваеннаслужачым.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Паслу́га ’слугі’, ’дзеянне, учынак, якія прыносяць карысць, дапамогу каму-н.’, паслу́гі ’аплачваемая работа для задавальнення чыіх-небудзь патрэб’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
абслу́га, ‑і,
1. Сістэма сродкаў бытавога абслугоўвання насельніцтва; сервіс.
2. Службовы
3. Баявы разлік гарматы і пад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уніфо́рма, ‑ы,
1. Форменнае адзенне (аднолькавае для ўсіх людзей якой‑н. групы).
2.
[Фр. uniforme.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)