Verbum

хуліга́нства, -а, н.

Грубае парушэнне правіл грамадскага парадку; паводзіны, у якіх заключаецца непавага да грамадства, да чалавека.

Пакараць за х.

дэзарганіза́цыя, -і, ж.

Парушэнне парадку, дысцыпліны, звычайнай дзейнасці ў якой-н. справе, рабоце і пад.

Д. вытворчасці.

|| прым. дэзарганізацы́йны, -ая, -ае.

самаўпра́ўства, -а, н.

Парушэнне кім-н. законнага парадку пры вырашэнні якіх-н. спраў; незаконнае, самачыннае ажыццяўленне чаго-н.

Гэта нечуванае с.!

вы́страіць¹, -раю, -раіш, -раіць; -раены; зак., каго-што.

Паставіць строем або размясціць у пэўным парадку.

В. полк.

|| незак. выстро́йваць, -аю, -аеш, -ае.

усту́пны¹, -ая, -ае.

Які мае адносіны да ўступа¹, мае від уступа¹, размешчаны ў выглядзе ўступа¹.

Уступная выемка.

Калоны рухаліся ва ўступным парадку.

нава́лам, прысл.

1. Без парадку, кучай.

Ляжаць н.

2. Натоўпам, вялікай масай (разм.).

Лезці н.

3. У вялікай колькасці (разм.).

Грыбоў — н.

укла́дка, -і, ДМ -дцы, ж.

1. гл. укласці¹.

2. мн. -і, -дак. Тое, што складзена, укладзена ў пэўным парадку.

Прыгожая ў. валасоў.

по́катам, прысл.

1. Пра ляжачых: адзін каля аднаго, без асобага парадку.

Спаць п. на падлозе.

2. Коцячы (рухаць, перамяшчаць і пад.).

Грузіць бярвенне п.