цягані́на ж., разг. волоки́та, каните́ль, проволо́чка;
◊ разве́сці ~ну — развести́ волоки́ту;
папяро́вая ц. — бума́жная волоки́та
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
аку́рак, ‑рка, м.
Рэшта выкуранай або недакуранай папяросы, цыгары; недакурак. Каля пасцелі стаяў кволенькі столік, на ім было некалькі кніг, пустая папяровая скрынка ад гільз ды пара акуркаў. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
суперво́кладка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.
Папяровая вокладка паверх пераплёту кнігі. Адам кінуў мімалётны зірк на дзяружку, на папяросы. Затрымаўся на кнізе ў зялёнай, як трава, супервокладцы. Вышынскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
писчебума́жный
1. (связанный с изготовлением писчей бумаги) папяро́вы;
писчебума́жная фа́брика папяро́вая фа́брыка, уст. папе́рня;
писчебума́жное произво́дство папяро́вая вытво́рчасць;
2. (связанный с принадлежностями для письма) уст. пісьмо́вы;
писчебума́жный магази́н магазі́н пісьмо́вых тава́раў.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
фа́брыка ж. фа́брика;
тка́цкая ф. — тка́цкая фа́брика;
папяро́вая ф. — бума́жная фа́брика;
◊ ф. хлусні́ — презр. фа́брика лжи
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Папяро́са ’папяровая трубка з тытунём для курэння (пераважна з папяровым муштуком)’ (ТСБМ, Яруш.). Праз рус. папиро́са ’тс’ з польск. papieros, утворанага ад papier ’папера’ па ўзору ісп. cigaros (гл. Брукнер, 394; Праабражэнскі, 2, 15; Фасмер, 3, 201).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
пап’е́-машэ́, нескл., н.
Папяровая маса, змешаная з клеем, гіпсам, мелам, з якой вырабляюць розныя бытавыя і мастацкія прадметы. Рабочыя носяць і ўстанаўліваюць на сцэне драўляныя пляцоўкі, бутафоры лепяць з пап’е-машэ розныя архітэктурныя дэталі. Рамановіч.
[Фр. papier mâché — жаваная папера.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бюракраты́зм, ‑у, м.
1. Канцыляршчына, папяровая валакіта, фармальныя адносіны да справы. — Ды няўжо ж тут бюракратызм разводзіць з-за жмені сечкі? — яшчэ храбрэй заўважыў.. [Лапко]. Колас.
2. У капіталістычных краінах — сістэма кіравання, якая характарызуецца адарванасцю ад народу і апіраецца на касту чыноўнікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
папяро́са, ‑ы, ж.
Папяровая трубка з тытунём для курэння (пераважна з папяровым муштуком). Закурыць папяросу. Згарнуць папяросу. □ Кібрык выцягнуў пачак папярос і павярнуў галаву да Ганны Сцяпанаўны: — Дазвольце? Шыцік. Канвойнікі спыніліся пад вярбою, зараз жа падаставалі кісеты і пачалі вярцець папяросы. Колас.
[Ням. Papier — папера.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дыфу́зар, ‑а, м.
1. Тое, што і дыфузійны апарат (гл. апарат).
2. Расшыраная частка трубы, канала і пад., у якой адбываецца запавольванне руху вадкасці або газу і ўзрастанне ціску.
3. Папяровая або шаўковая мембрана для ўзмацнення гуку ў бязрупарных гучнагаварыцелях. Дыфузар дынаміка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)