змяне́нне, ‑я, н.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. змяняць — змяніць і стан паводле знач. дзеясл. змяняцца — змяніцца. Змяненне грамадскіх адносін. Змяненне спадчыннасці.
2. Папраўка, пераробка, унесеная ў што‑н., якая мяняе што‑н. ранейшае. Змяненні ў правапісе. Унесці дадаткі і змяненні ў праект пастановы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
почи́нка ж. папра́ўка, -кі ж.; рамо́нт, -ту м.;
отда́ть в почи́нку адда́ць папра́віць (адда́ць у папра́ўку, у рамо́нт).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
выздараўленне, папраўка; паправа, попраўка, паправунак, ачунак (разм.)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
перечи́нка ж.
1. папра́ўка, -кі ж.; рамантава́нне, -ння ср.; ла́танне, -ння ср., ла́пленне, -ння ср.;
2. пераво́стрыванне, -ння ср.; см. перечи́нивать.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Ла́пікла ’латка’ (віц., мін., ДАБМ, 924–925; Шат., Касп.; чэрв., Сл. паўн.-зах.), ’дзірка на адзежы’, ’праталіна’ (Некр.), ’адзежа’ (Сержп. Грам.), ’вялікая латка’ (Шат.), чырвонаслаб. ла́пікло ’латка’ (З нар. сл.), ганц. ’невялікі ўчастак’ (Сл. паўн.-зах.). Балтызм. Лаўчутэ (Балтизмы, 118) дапускае існаванне ў літ. мове формы lopykla(s) < lópyti ’латаць’ па аналогіі да valgyklas ’ежа’ < válgyti ’есці’ пры наяўнасці лат. lāpekļis ’папраўка, рамонт’, ’цыраванне’. Грынавецкене (Сл. паўн.-зах., 2, 621) дае такую форму lopỹklas ’латка’ — крыніцу запазычання. Тое ж у Взаимод. лингв. ареалов (1980, 198). У LKŽ слова запісана ў Воранаўскім р. Гродзенскай вобл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
перепра́вка ж.
1. перапра́ўка, -кі ж.; пераво́зка, -кі ж.;
2. перапра́ўка, -кі ж.;
3. папра́ўка, -кі ж., выпраўле́нне, -ння ср., перапра́ўка, -кі ж.; см. переправля́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
чи́нка ж., разг. (действие)
1. пра́ўка, -кі ж., папра́ўка, -кі ж., рапарава́нне, -ння ср., рамо́нт, -ту м.; ла́танне, -ння ср., ла́пленне, -ння ср.;
2. вастрэ́нне, -ння ср., заво́стрыванне, -ння ср.; см. чини́тьI.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
поде́лка ж.
1. (изготовление) вы́раб, -бу м.; (производство) вытво́рчасць, -ці ж.;
поде́лка снеговы́х щито́в вы́раб (вытво́рчасць) снегавы́х шчыто́ў;
2. (мелкая работа) дро́бная рабо́та; (починка) папра́ўка, -кі ж., пра́ўка, -кі ж., нала́дка, -кі ж.;
3. (изделие) вы́раб, -бу м.;
ме́лкие поде́лки дро́бныя вы́рабы;
поде́лка из слоно́вой ко́сти вы́раб са слано́вай ко́сці.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)