бу́рбалка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

Паветраны шарык у вадзе або іншай вадкасці.

◊

Пускаць бурбалкі (разм.) — тануць, тапіцца, гінуць у вадзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наве́траны, ‑ая, ‑ае.

Звернуты ў той бок, адкуль дзьме вецер. Паветраны бераг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ваенна-...

Першая састаўная частка складаных слоў у знач. ваенны, які мае адносіны да абслугоўвання ўзброеных сіл, да вядзення вайны, напр.: ваенна-паветраны, ваенна-прамысловы, ваенна-інжынерны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аэрапо́рт, -а, М -рце, мн. -ы, -аў, м.

Буйная станцыя паветранага транспарту з вялікім аэрадромам; паветраны порт.

|| прым. аэрапо́ртны, -ая, -ае і аэрапо́ртаўскі, -ая, -ае (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ла́йнер, -а, мн. -ы, -аў, м.

Вялікі акіянскі пасажырскі параход, а таксама мнагамесны самалёт.

Акіянскі л.

Паветраны л.

|| прым. ла́йнерны, -ая, -ае і ла́йнерскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прапе́лер, ‑а, м.

Паветраны вінт, які прыводзіць у рух самалёт, аэрасані, глісер і пад.

[Ад лац. propellere — гнаць, пхаць уперад.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

авія...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае:

1) знач. слова «авіяцыйны», напр.: авіязавод, авіяпрамысловасць, авіябаза, авіядэсант, авіямеханік, авіяшкола;

2) знач. слова «паветраны», напр.: авіядэсант, авіясувязь, авіятранспарт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аэра...,

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню словам «авіяцыйны», «паветраны», напрыклад: аэраклуб, аэрамаяк, аэранавігацыя.

[Ад грэч. aēr — паветра.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

авія́цыя, -і, ж.

1. Сукупнасць лятальных апаратаў; паветраны флот.

Ваенная а.

Налёт авіяцыі.

2. Тэорыя і практыка перамяшчэння ў паветры на лятальных апаратах, цяжэйшых за паветра: самалётах, верталётах і пад.

|| прым. авіяцы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

струме́нь, -я, мн. -і, -яў, м.

1. Вузкі паток вадкасці, святла, газу і інш.

С. вады.

Паветраны с.

2. перан., чаго або які. Напрамак, рыса дзейнасці ў чым-н.

Гумарыстычны с. у творчасці паэта.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)