лухта́ ж., разг. чушь, чепуха́, ерунда́, вздор м., белиберда́, бре́дни, околёсица;
◊ вярзці́ (пле́сці) ~ту́ — нести́ вздор
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
чаўпці́ несов., пренебр.
1. нести́ чушь, говори́ть ерунду́ (вздор);
2. (говорить одно и то же) долби́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ця́жанька нареч., разг., в разн. знач. тяжеле́нько;
ц. не́сці — тяжеле́нько нести́;
ц. яму́ прыйшло́ся — тяжеле́нько ему́ пришло́сь
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
небыва́льщина
1. разг. небылі́ца, -цы ж.; (выдумка) вы́думка, -кі ж.;
нести́ (распуска́ть) небыва́льщину не́сці (распуска́ць) небылі́цы (вы́думкі);
2. см. небыли́ца 2.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вздор м. лухта́, -ты́ ж.; глу́пства, -ва ср., недарэ́чнасць, -ці ж., бязглу́здзіца, -цы ж., бяссэ́нсіца, -цы ж.;
нести́ вздор вярзці́, пляву́згаць, пле́сці лухту́;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Але́сіца ’лухта, глупства’ (Нас.), алесіць ’гаварыць прывабна, гаварыць лухту’ (Нас.) з акалесіца. Параўн. рус. околёсица лухта, глупства’, околёсная ’тс’, околёсина ’след кола пры павароце’. Усё гэта да калёсы (Міклашыч, 124). Семантычна параўн. лац. delīrus ’вар’ят’ (= які сышоў з баразны) да līra ’баразна’ і бел. зʼехаць з глузду (Мартынаў, Лекс. Палесся, 14). Значэнне ’гаварыць прывабна’ ў дзеяслова алесіць, відаць, пад уплывам лесціцца (гл.). Не выключаны таксама ўплыў куралесы ’небыліца’ (гл.). Нас., 363, перакладае алесіць ’куролесить, нести вздор’ (Мартынаў, SlW, 65–65).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
пле́сці несов., прям., перен. плести́; (свивая, скручивая — ещё) вить;
пле́сці се́тку — плести́ сеть;
пле́сці вянкі́ — плести́ (вить) венки́;
што ты там пляце́ш? — что ты там плетёшь?;
◊ пле́сці лухту́ — нести́ вздор;
пле́сці з ду́ба ве́цце; пле́сці смаляно́га ду́ба — городи́ть околе́сицу;
пле́сці кашалі́ з ла́пцямі — нести́ чушь
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ Не́цяг ’вераценнік вялікі’ (пін., Веснік БДУ, 1981, 1, 26), нэцяг ’балотная птушка зуй’ (Дразд.), нецег ’кулік’ (брагін., Мат. Гом.). Відаць, адлюстроўвае характэрныя звычкі ці паводзіны птушкі (параўн., Антропаў, Веснік БДУ, 1981, 1, 26), параўн. цяга ў мове паляўнічых і пад., або характарызуе яе, параўн. укр. нетяга ’бедны, бядняк’, рус. нетяга ’слабасць, недастатковая цяга паветра (у печы)’, ст.-рус. нетягъ ’лянівы, гультаявата (да тягнути ’нести повинности’, гл. Варбот, Словообр., 68–69) і пад. Да цягнуць (гл.), параўн. няяснае ц.-слав. нетАГь (ESSJ SG, 2, 447) і слонка ’вальдшнеп’ з роднасным літ. slinkas ’лянівы! (Голуб-Копечны, 339).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
падно́сіць несов.
1. (да каго, чаго, к каму, чаму) подноси́ть (к кому, чему); см. падне́сці 1;
2. (помогать нести) подноси́ть;
3. (делать подношение) подноси́ть, преподноси́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паласка́ць несов.
1. в разн. знач. полоска́ть;
п. бялі́зну — полоска́ть бельё;
п. го́рла — полоска́ть го́рло;
2. безл., разг. (о поносе) нести́;
яго́ пало́шча — его́ несёт
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)