узбудзі́цца сов.

1. разг. просну́ться;

дзе́ці ўзбудзі́ліся ад шу́му — де́ти просну́лись от шу́ма;

2. возбуди́ться; взвинти́ться;

не́рвы ўзбудзі́ліся — не́рвы взвинти́лись

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Первава́ць ’спяваць прыму, іграць першую скрыпку’ (Нас.). Рэгіяналізм. Да нервы (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Первячо́к ’пярвак, першае дзіця, цяля’ (Нас.). З пярвак/ пярвяк < * нервы (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сма́кавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да смаку (у 1 знач.). Смакавыя нервы. Смакавыя якасці прадуктаў харчавання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

истрепа́ть сов.

1. (вещь) патрапа́ць, разг. збузава́ць; падра́ць;

2. перен. (утомить, измучить) вы́матаць, змата́ць; (изнурить) змары́ць, змардава́ць, знясі́ліць;

◊

истрепа́ть не́рвы вы́матаць не́рвы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расходи́ться​II сов.

1. (привыкнуть к ходьбе, начать много ходить) расхадзі́цца;

2. перен. (разбушеваться), разг. расхадзі́цца, усхадзі́цца, обл. завіну́цца;

не́рвы расходи́лись не́рвы расхадзі́ліся.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спіннамазгавы́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да спіннога мозга або да яго дзейнасці. Спіннамазгавыя нервы.

•••

Спіннамазгавая вадкасць гл. вадкасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чуллі́вы, -ая, -ае.

1. Якому ўласціва ўспрымальнасць знешніх, фізічных раздражненняў.

Чуллівыя нервы.

2. Які здольны ўлавіць нават нязначнае знешняе ўздзеянне.

Ч. прыбор.

3. Здольны да сентыментальнасці, тонкаадчувальны.

Чуллівае сэрца.

Ад гора людзі робяцца чуллівымі да іншых.

|| наз. чуллі́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раздража́ть несов.

1. физиол. раздражня́ць;

раздража́ть не́рвы раздражня́ць не́рвы;

раздража́ть аппети́т раздражня́ць апеты́т;

2. (сердить) злава́ць, раздражня́ць;

э́то меня́ раздража́ет гэ́та мяне́ злуе́ (раздражня́е);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Пе́рвіца ’сена першага ўкосу’ (пух., зэльв., Сл. ПЗБ; гродз., Скарбы), рус. арх. первица ’што-небудзь першае, новае’. Да * нервы (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)