крэ́кінг, ‑у, м.

1. Перапрацоўка нафты і цяжкіх нафтапрадуктаў у спецыяльных устаноўках для атрымання больш каштоўных прадуктаў (галоўным чынам бензіну). Крэкінг нафты.

2. Устаноўка для такой перапрацоўкі.

[Англ. cracking.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нафтагазаздабы́ча, ‑ы, ж.

Спец. Здабыча нафты і прыродных газаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нафтаперапрацо́ўчы, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для перапрацоўкі нафты. Нафтаперапрацоўчы завод.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нафтасвідраві́на, ‑ы, ж.

Спец. Буравая свідравіна для здабычы нафты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нафтэ́н, ‑у, м.

Вуглевадарод, які ўваходзіць у састаў нафты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нафтапераго́нны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для перагонкі, перапрацоўкі нафты. Нафтаперагонная апаратура.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нафтапро́мысел, ‑ела, м.

Прадпрыемства, якое займаецца здабычай нафты і газу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ліграі́н, ‑у, м.

Спец. Адзін з гаручых прадуктаў перагонкі нафты.

[Фр. ligroine.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нафтаво́з, ‑а, м.

Самаходнае судна для перавозкі нафты налівам (без тары).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нафтаздабыва́ючы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да здабычы нафты. Нафтаздабываючая прамысловасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)