рабі́наўка, ‑і, ДМ ‑наўцы, ж.

Настойка на ягадах рабіны або рабінавая наліўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зверабо́й I, -бо́я м. (охотник) зверобо́й

зверабо́й II, -бо́ю м., бот. зверобо́й;

нарва́ць ~бо́ю — нарва́ть зверобо́я;

насто́йка ~бо́ю — насто́йка зверобо́я

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крушы́на, -ы, ж.

Невялікае лісцевае дрэва сямейства крушынавых з чорнымі неядомымі ягадамі, а таксама слабіцельная настойка з кары гэтага дрэва.

|| прым. крушы́навы, -ая, -ае.

К. куст.

Сямейства крушынавых (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Тафалёўка ’настойка на таполевых пупышках’ (астрав., Сл. ПЗБ). Гл. тапо́ля.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

калі́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да каліны. Калінавы куст. // Прыгатаваны з каліны. Калінавы сок. Калінавая настойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сабады́ла, ‑ы, ж.

Расліна сямейства лілейных, настойка і адвар насення якой выкарыстоўваюцца супраць паразітаў жывёл і чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

касцяні́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да касцяніц. Касцянічнае лісце. // Прыгатаваны з касцяніц (у 2 знач.). Касцянічная настойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

слівя́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Слівавая наліўка або настойка. Упершыню пасля вайны пачынаецца масавы выраб беларускай слівянкі. «Беларусь».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наліўка, настойка

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

Радо́ста ’ружа войлачная’, ’шыпшына’ (гродз., Кіс.). Няясна. Адзінкавая назва, магчыма, звязана з ст.-рус. радостома ’настойка ружы’, што з с.-грэч. ροδόσταμα < ροδοσ‑ταγμα (параўн. Фасмер, 3, 492).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)