насмо́ргаць
‘нарваць, нашморгаць чаго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
насмо́ргаю |
насмо́ргаем |
| 2-я ас. |
насмо́ргаеш |
насмо́ргаеце |
| 3-я ас. |
насмо́ргае |
насмо́ргаюць |
| Прошлы час |
| м. |
насмо́ргаў |
насмо́ргалі |
| ж. |
насмо́ргала |
| н. |
насмо́ргала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
насмо́ргай |
насмо́ргайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
насмо́ргаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
нарва́тьII сов. нарва́ць;
па́лец нарва́л па́лец нарва́ў.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нашмо́ргаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., чаго.
Шморгаючы, вырваць або нарваць у якой-н. колькасці.
Н. каласоў.
Н. ягад з лісцем.
|| незак. нашмо́ргваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
нарва́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад нарваць 1 (у 1–3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Наганашы́ць ’нарваць’ (Жд. 1). Да ганашыць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Адганашыць ’нарваць’ (Шат.) да ганошыць (гл.). Параўн. таксама ганобіць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
нашчыпа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -чы́паны; зак.
1. чаго. Шчыпаючы, набраць, нарваць у якой-н. колькасці.
Н. цыбулі.
2. што. Зашчаміць, прышчаміць скуру цела ў многіх месцах (разм.).
Н. вушы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
крапіва́, -ы́, ж.
Травяністая расліна сямейства крапіўных з тонкімі пякучымі валаскамі на сцябле і лісці.
Нарваць крапівы.
|| прым. крапі́ўны, -ая, -ае.
○
Крапіўная ліхаманка — тое, што і крапіўніца (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
наабшмо́ргваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.
Разм. Абшморгваючы, нарваць вялікую колькасць чаго‑н. Наабшморгваць лісця. Наабшморгваць ягад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
напаласава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., чаго.
Разм. Неакуратна, нядбайна нарэзаць або нарваць палосамі многа чаго‑н. Напаласаваць паперы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)