папавучы́ць, ‑вучу, ‑вучыш, ‑вучыць; зак., каго-што.

Разм. Доўга вучыць; навучыць многа каго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́шкаліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., каго.

Разм. Навучыць строга паводзіць сябе, зрабіць дысцыплінаваным; вымуштраваць, выдрэсіраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наста́вить​II сов. (научить) навучы́ць; (направить) накірава́ць; см. наставля́ть​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

навуча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Незак. да навучыць.

2. каго і без дап. Разм. Даваць настаўленні, настаўляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надрэсірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., каго.

Разм. Навучыць чаму‑н. (жывёліну) шляхам дрэсіроўкі. Надрэсіраваць сабаку. // Іран. Вымуштраваць, вышкаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́муштраваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., каго.

Навучыць, прывучыць муштраю да строгай дысцыпліны. Вымуштраваць навабранцаў. Вымуштраваць падначаленых. // Вымучыць несправядлівымі патрабаваннямі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

натрэнірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., каго-што.

Навучыць чаму‑н. шляхам трэніроўкі; зрабіць умелым, спрытным у чым‑н. Натрэніраваць футбалістаў. Натрэніраваць памяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подучи́ть сов., разг.

1. (немного обучить) падвучы́ць, навучы́ць;

2. (подговорить) падвучы́ць, падгавары́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падвучы́ць, -учу́, -у́чыш, -у́чыць; -у́чаны; зак. (разм.).

1. каго-што. Навучыць крыху чаму-н. ці вывучыць крыху лепш.

П. слясарнай справе.

П. урокі.

2. каго (што), з інф. Падгаварыць зрабіць што-н. дрэннае, заганнае.

П. залезці ў чужы сад.

|| незак. падву́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наву́чаны

1. нау́ченный, обу́ченный;

2. нау́ченный, поду́ченный;

3. вразумлённый, надоу́мленный;

4. нау́ченный;

1-4 см. навучы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)