Verbum

су́дна¹, -а, мн. -ы, -аў, н.

Плавальнае збудаванне, прызначанае для транспартных, тэхнічных, навуковых і ваенных мэт.

Марское с.

Гандлёвае с.

|| прым. су́днавы, -ая, -ае.

С. рухавік.

лабарато́рыя, -і, мн. -і, -рый, ж.

Спецыяльна абсталяванае памяшканне для навуковых або тэхнічных доследаў, вучэбных заняткаў, а таксама ўстанова, у якой займаюцца такімі доследамі.

|| прым. лабарато́рны, -ая, -ае.

пераатэстава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак., каго (што).

Атэставаць нанава з мэтай праверкі кваліфікацыі, зацвярджэння ў новым званні.

П. навуковых супрацоўнікаў.

|| незак. пераатэсто́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. пераатэста́цыя, -і, ж.

Прайсці пераатэстацыю.

цеплатэ́хніка, -і, ДМ -ніцы, ж.

1. Галіна тэхнікі, якая займаецца пытаннямі атрымання і выкарыстання цеплавой энергіі.

2. Комплекс навуковых дысцыплін па вывучэнні метадаў атрымання, ператварэння і выкарыстання цеплаты.

|| прым. цеплатэхні́чны, -ая, -ае.

магістрату́ра, -ы, мн. -ы, -ту́р, ж.

1. Адна з форм падрыхтоўкі навуковых кадраў з ліку асоб, што маюць вышэйшую адукацыю і рыхтуюцца да атрымання акадэмічнай ступені магістра.

2. У некаторых краінах: назва судовага ведамства.

ад’ю́нкт, -а, М -кце, мн. -ы, -аў, м.

1. Аспірант вышэйшых ваенна-вучэбных устаноў.

2. У Заходняй Еўропе і дарэвалюцыйнай Расіі: малодшая навуковая пасада ў некаторых навуковых установах, а таксама асоба, якая займае гэту пасаду.

рэфера́т, -а, М -ра́це, мн. -ы, -аў, м.

Кароткі выклад зместу кнігі, артыкула, даследавання, а таксама даклад з такім выкладам.

|| прым. рэфера́тны, -ая, -ае і рэфераты́ўны, -ая, -ае.

Рэфератыўны часопіс (які друкуе рэфераты навуковых публікацый).