панапіха́ць сов. (о многом, во множестве)

1. напиха́ть, наби́ть; (заполнить внутренность чего-л. — ещё) начини́ть, поначиня́ть;

2. насова́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

понаторе́ть сов., прост. налажы́цца (да чаго); (наловчиться) напрактыкава́цца (у чым), прызвыча́іцца (да чаго); налаўчы́цца; (набить руку) набі́ць руку́ (на чым).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

приловчи́ться сов., разг. прылаўчы́цца, напрактыкава́цца (на чым), налажы́цца, прызвыча́іцца (да чаго); налаўчы́цца; (набить руку) набі́ць руку́ (на чым); (изловчиться) злаўчы́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наторе́ть сов., прост. налажы́цца (да чаго); (наловчиться) напрактыкава́цца (у чым), налаўчы́цца; (набить руку) набі́ць руку́ (налаўчы́цца) на чым; прызвыча́іцца (да чаго).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нагна́ць сов.

1. нагна́ть, догна́ть, насти́чь;

н. ся́бра ў даро́зе — нагна́ть (догна́ть, насти́чь) дру́га в доро́ге;

2. (упущенное) нагна́ть, наверста́ть;

3. (сосредоточить в одном месте) нагна́ть;

ве́цер ~на́ў хмар — ве́тер нагна́л туч;

4. (произвести перегонкой) нагна́ть;

5. перен. (цену) нагна́ть, наби́ть;

6. перен. (вызвать какое-л. чувство, состояние) нагна́ть, навести́;

н. стра́ху — нагна́ть стра́ху;

н. сум — нагна́ть (навести́) тоску́;

7. (гвоздей и т.п.) наби́ть, наколоти́ть;

8. (надеть, ударяя) нагна́ть, насади́ть;

н. абру́ч на бо́чку — нагна́ть о́бруч на бо́чку;

9. (мозоль) натере́ть;

◊ н. аско́му — наби́ть оско́мину;

н. (набі́ць) сабе́ цану́ — наби́ть себе́ це́ну

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

налама́ць сов.

1. налома́ть;

н. галля́ — налома́ть ве́ток;

2. (сделать надлом) надломи́ть, надлома́ть;

◊ н. руку́ — наби́ть ру́ку;

н. дроў — налома́ть дров

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дапха́ць сов., разг.

1. напиха́ть, наби́ть (дополнить, пихая);

2. (довезти, толкая) дотолка́ть;

воз ледзь ~ха́лі да двара́ — воз едва́ дотолка́ли до двора́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паўзбіва́ць сов. (о многом)

1. (наколотить ударами) наби́ть; (на топорище, черенок и т.п.) насади́ть; (на остриё — ещё) наколо́ть;

2. (сделать рыхлым, пушистым) взбить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Каланда́ ’невялікая колькасць чаго-небудзь’ (Мат. Маг.). Няясна, няма ўпэўненасці ў дакладнасці дэфініцыі, параўн.: «Ні падзелюць ужо калынду тую, сьмех ажно бярець» (с. 41). Відаць, слова непасрэдна суадносіцца з рус. ярасл. каланда ’багацце’, бран. каландить ’эканоміць’. Мяркуючы па рус. ярасл. каланду набить ’разбагацець’, прыведзеныя вышэй значэнні з’яўляюцца другаснымі, а першаснай была семема ’кашалёк, каліта’. На той жа рус. тэрыторыі зафіксавана калама ’кашалёк з грашыма, каліта’; на жаль, яно таксама няяснае. У разглядаемым слове ‑н‑, відаць, другаснае; пры такім дапушчэнні, магчыма, з тат. kalta ’кашалёк’. Не выключана (і прыклад з бран. тэрыторыі гэта як быццам пацвярджае), што слова распаўсюджвалася з бел. гаворак (вядома, што ў Яраслаўскай вобласці ёсць перасяленцы з Магілёўшчыны), аднак унікальнасць бел. слова не дазваляе сцвярджаць гэтага з упэўненасцю.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

узбі́ць сов.

1. (наколотить ударами) наби́ть; (на остриё, рукоятку) насади́ть;

у. абру́ч на бо́чку — наби́ть (насади́ть) о́бруч на бо́чку;

у. тапо́р на тапары́шча — наби́ть (насади́ть) топо́р на топори́ще;

2. разг. (с усилием надеть что-л.) натяну́ть, напя́лить;

3. (вспенить) взбить;

у. смята́нку — взбить сли́вки;

4. (сделать рыхлым, пушистым) взбить;

у. паду́шку — взбить поду́шку;

5. разг. (высоко положить одно поверх другого) взгромозди́ть;

узбі́ў на стол крэ́сла, а на крэ́сла скры́нку — взгромозди́л на стол стул, а на стул я́щик;

6. (раздробив) снять;

у. асфа́льт — снять асфа́льт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)