надбру́шны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца над жыватом. Надбрушныя мышцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падрэ́берны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і падрабрынны. Падрэберныя мышцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нарэ́берны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца на рэбрах. Нарэберныя мышцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

унутрымы́шачны, ‑ая, ‑ае.

Які ўводзіцца ўнутр мышцы. Унутрымышачны ўкол.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міязі́н, ‑у, м.

Бялок мышцы, які з’яўляецца асновай мышачнага валакна.

[Ад грэч. mys (myos) — мышца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надлапа́тачны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца над лапаткай, лапаткамі. Надлапатачныя мышцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падбаро́дачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да падбародка. Падбародачныя мышцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

я́гадзічны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ягадзіцы. Ягадзічныя мышцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мы́шачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мышцы, мышцаў. Мышачныя валокны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жава́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для жавання. Жавальны апарат. Жавальныя мышцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)