Verbum

во́лава, -а, н.

Хімічны элемент, мяккі коўкі метал серабрыста-белага колеру.

|| прым. алавя́ны, -ая, -ае.

металано́сны, -ая, -ае.

Які мае ў сваім складзе метал.

М. пласт.

|| наз. металано́снасць, -і, ж.

о́смій, -ю, м. (спец.).

Хімічны элемент, вельмі цвёрды метал плацінавай групы.

|| прым. о́сміевы, -ая, -ае.

тугапла́ўкі, -ая, -ае.

Які плавіцца пры вельмі высокай тэмпературы.

Т. метал.

|| наз. тугапла́ўкасць, -і, ж.

ура́н, -у, м.

Хімічны элемент, метал, які валодае радыеактыўнымі ўласцівасцямі.

|| прым. ура́навы, -ая, -ае.

Уранавая руда.

пла́ціна, -ы, ж.

Высакародны тугаплаўкі бліскучы метал шаравата-белага колеру.

|| прым. пла́цінавы, -ая, -ае.

Плацінавая руда.

легкапла́ўкі, -ая, -ае (спец.).

Які плавіцца пры параўнальна невысокай тэмпературы.

Л. метал.

|| наз. легкапла́ўкасць, -і, ж.

на́трый, -ю, м.

Хімічны элемент, мяккі шчолачны метал серабрыста-белага колеру.

|| прым. на́трыевы, -ая, -ае.

Натрыевая салетра.

ра́дый, -ю, м.

Хімічны элемент, серабрыста-белы бліскучы метал, які мае радыеактыўныя ўласцівасці.

|| прым. ра́дыевы, -ая, -ае.