Verbum

выліча́льны, -ая, -ае.

Які служыць для вылічэння, звязаны з вылічэннем.

Вылічальныя машыны.

В. цэнтр.

баёк, байка́, мн. байкі́, байко́ў, м.

Дэталь механізма, машыны, зброі, якая перадае ўдарнае ўздзеянне.

вальцо́ўшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Рабочы, які абслугоўвае вальцовачныя машыны.

|| ж. вальцо́ўшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

пагру́знуць, -ну, -неш, -не; пагру́з, -зла; -ні; зак.

Завязнуць у чым-н. грузкім.

Машыны пагрузлі ў гразі.

машынабудава́нне, -я, н.

Галіна прамысловасці, якая вырабляе машыны (у 1 знач.).

|| прым. машынабудаўні́чы, -ая, -ае.

М. завод.

ста́тар, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Нерухомая частка электрычнай машыны ротарнага тыпу.

|| прым. ста́тарны, -ая, -ае.

за́зубень, -бня, мн. -бні, -бняў, м. (спец.).

Выступ, зуб на якім-н. інструменце, прыладзе, дэталі машыны.

|| прым. за́зубенны, -ая, -ае.

машынізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., што (спец.).

Укараніць (укараняць) машыны ў вытворчасць.

|| наз. машыніза́цыя, -і, ж.