хаке́йны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да хакея. Хакейны матч. Хакейнае поле.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гандбо́льны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да гульні ў гандбол, звязаны з ёй. Гандбольны матч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ку́бак, -бка, мн. -бкі, -бкаў, м.
1. Невялікая, звычайна з ручкай, гліняная, фарфоравая ці іншая пасудзіна для піцця.
К. кавы.
2. Спартыўны прыз у выглядзе вазы (звычайна з каштоўнага матэрыялу), што ўручаецца пераможцу ў спартыўных спаборніцтвах.
Пераходны к.
|| прым. ку́бкавы, -ая, -ае (да 2 знач.).
К. матч.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
разбалбата́цца, ‑бачуся, ‑бочашся, ‑бочацца; зак.
Пачаўшы балбатаць, захапіцца балбатнёй. І пакуль яму цырульнік Шчочку выгладзіць пяшчотна, Разбалбочацца аб гульнях, Як закончан матч суботні... Лужанін. І вось дзесь блізка, перш нясмела Зайграў глушэц і абарваўся Ды зноў зачаў, разбалбатаўся. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
футбо́льны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да футбола. Футбольны сезон. □ Па тэлевізары перадавалі футбольны матч. Васілёнак. // Прызначаны для гульні ў футбол. Футбольнае поле. Футбольны мяч. □ Далі нашы спартсмены заяўку на футбольную форму — калі ласка, купілі і форму, і ўсё, што трэба са спортінвентару. Місько.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
судзі́ць
1. несов., в разн. знач. суди́ть;
с. злачы́нца — суди́ть престу́пника;
не ў яго́ нату́ры с. і́ншых — не в его́ хара́ктере суди́ть други́х;
с. футбо́льны матч — суди́ть футбо́льный матч;
2. сов. (предопределить судьбу и т.п.) суди́ть;
до́ля ~ла яму́ шча́сце — до́ля суди́ла ему́ сча́стье
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прайгра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.
1. што і без дап. Пацярпець няўдачу ў гульні, спаборніцтве, спрэчцы і пад.
П. матч.
П. у спрэчцы.
2. што. Пазбавіцца чаго-н. у выніку азартнай гульні; прагуляць.
П. грошы.
3. што і без дап. Сыграць, выканаць.
П. пласцінку.
Аркестр прайграў уверцюру.
4. Правесці які-н. час, іграючы на чым-н.
П. дзве гадзіны на раялі.
|| незак. прайграва́ць, -раю́, -рае́ш, -рае́; -раём, -раяце́, -раю́ць (да 1—3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прайгра́ць сов.
1. в разн. знач. проигра́ть; (в споре — ещё) проспо́рить;
п. шмат гро́шай — проигра́ть мно́го де́нег;
п. матч — проигра́ть матч;
п. судо́вы працэ́с — проигра́ть суде́бный проце́сс;
п. вальс — проигра́ть вальс;
п. пе́ршы акт п’е́сы — проигра́ть пе́рвый акт пье́сы;
п. закла́д — проигра́ть (проспо́рить) закла́д;
2. прогада́ть, просчита́ться;
3. (провести время, играя) проигра́ть;
п. дзве гадзі́ны на рая́лі — проигра́ть два часа́ на роя́ле;
п. не́калькі год на сцэ́не — проигра́ть не́сколько лет на сце́не
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
суди́ть несов.
1. в разн. знач. судзі́ць;
суди́ть престу́пника судзі́ць злачы́нцу;
суди́ть футбо́льный матч судзі́ць футбо́льны матч;
2. (о ком, о чём) меркава́ць; разважа́ць; ду́маць; рабі́ць высно́ву, выво́дзіць;
суди́ть обо всём разважа́ць пра ўсё;
суди́ть по вне́шнему ви́ду о здоро́вье меркава́ць па во́нкавым (зне́шнім) вы́глядзе аб здаро́ўі;
суди́ть по направле́нию ве́тра о пого́де з напра́мку ве́тру рабі́ць вы́сно́ву аб надво́р’і;
суди́те са́ми мярку́йце са́мі;
су́дя по всему́ мярку́ючы па ўсім;
◊
суди́ть да ряди́ть разважа́ць ды меркава́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
судзі́ць, суджу́, су́дзіш, су́дзіць; су́джаны; незак.
1. аб кім-чым, пра каго-што, па кім-чым і без дап. Рабіць вывад адносна каго-, чаго-н.; меркаваць пра каго-, што-н., думаць, разважаць.
С. аб літаратуры.
С. пра каго-н. па рабоце.
2. каго-што. Разглядаць чыю-н. справу ў судовым парадку, а таксама ў таварыскім судзе.
С. злодзея.
3. каго-што, пра каго-што. Ацэньваць каго-, што-н., ганіць, дакараць у чым-н.
За добрую справу не судзяць.
4. каго-што і без дап. У спартыўных спаборніцтвах: сачыць за выкананнем правіл гульні і вырашаць спрэчныя пытанні.
С. футбольны матч.
5. (таксама зак.), што каму або без дап. Прадвызначаць (-ачыць) (пра што-н. непрадбачанае, што не залежыць ад волі чалавека).
Не судзіў лёс яму больш пажыць і зрабіць.
6. судзі́(це) (звычайна са словамі «сам», «самі»), Ужыв. ў знач.: рашай (це).
Судзі сам, як далей паступіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)