неспако́й, -ю, м.
1. Трывога, душэўнае ўзбуджэнне.
Яго ахапіў н.
2. Масавае хваляванне, узбуджэнне.
Грамадскі н.
3. Турботы, клопаты аб кім-, чым-н.
Н. за сына.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
адмо́р, ‑у, м.
Паступовае пагалоўнае адміранне, масавае выміранне; падзеж жывёлы, птушак, насякомых. Адмор пчол.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паўперыза́цыя, ‑і, ж.
Кніжн. Масавае збядненне працоўных ва ўмовах класавага грамадства, заснаванага на эксплуатацыі. Паўперызацыя сялянства.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
забасто́ўка, -і, ДМ -то́ўцы, мн. -і, -то́вак, ж.
Арганізаванае масавае спыненне работы на прадпрыемстве з мэтай дабіцца выканання якіх-н. патрабаванняў; стачка.
Усеагульная з.
Аб’явіць забастоўку.
|| прым. забасто́вачны, -ая, -ае.
З. камітэт.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
кары́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.
Бой тарэадора з быком (масавае відовішча ў Іспаніі і некаторых іншых краінах).
[Ісп. corrida.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спартакія́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.
Масавае спаборніцтва спартыўных каманд і таварыстваў па розных відах спорту. Спартакіяда народаў СССР.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Маніфеста́цыя ’публічнае масавае выступленне для выражэння салідарнасці або пратэсту’ (ТСБМ), ст.-бел. манифестацыя (XVII ст.) ’тс’ са ст.-польск. manifestacyja, якое з лац. manifestātio ’выяўленне’ (Булыка, Лекс. запазыч., 32).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
маніфеста́цыя, ‑і, ж.
Публічнае масавае выступленне для выражэння салідарнасці або пратэсту. У рабочых раёнах каторы дзень не сціхалі маніфестацыі, стычкі з патрулямі. Гартны.
[Лац. manifestatio — выяўленне, выкрыццё.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хвалява́нне, -я, н.
1. Рух хваль па вадзяной паверхні.
Х. мора.
2. перан. Нервовая ўзбуджанасць, выкліканая адчуваннем трывогі, радасці і пад.
Х. доўга не пакідала жанчыну.
3. звычайна мн., -і, -яў, перан. Масавае выказванне незадаволення, пратэсту супраць чаго-н.
Хваляванні незадаволеных.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пранікнёнасць, ‑і, ж.
Хвалюючая шчырасць, сардэчнасць, унутраная перакананасць. У беларускай літаратуры пачатку ХХ ст. Купала з вялікай пранікнёнасцю і глыбінёй паказаў масавае абеззямельванне сялянства. Івашын. — Ты сапраўды вельмі-вельмі добры, Сцяпан! — са шчырай пранікнёнасцю прамовіла Кацярына. Васілёнак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)