пакетбо́т, ‑а, М ‑боце, м.

Уст. Марское паштова-пасажырскае судна.

[Англ. packet-boot.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

су́дна¹, -а, мн. -ы, -аў, н.

Плавальнае збудаванне, прызначанае для транспартных, тэхнічных, навуковых і ваенных мэт.

Марское с.

Гандлёвае с.

|| прым. су́днавы, -ая, -ае.

С. рухавік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адміралце́йства, -а, н.

1. Месца пабудовы, абсталявання і рамонту ваенных караблёў (уст.).

2. У царскай Расіі і Англіі: міністэрства ваенна-марскога флоту; марское ведамства.

|| прым. адміралце́йскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

клі́пер, ‑а, м.

Быстраходнае марское паруснае судна, якое існавала да канца 19 ст.

[Гал. klipper.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кашало́т, ‑а, М ‑лоце, м.

Буйное марское млекакормячае атрада кітоў, якое мае прамысловае значэнне.

[Фр. cachalot.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кітаба́за, ‑ы, ж.

Марское судна, прызначанае для прыёму і перапрацоўкі кітовых туш і абслугоўвання кітабойных суднаў; кітабойная база.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дры́фтэр, ‑а, м.

Марское рыбапрамысловае судна, аснашчанае плывучай сеткай, здольнай захопліваць за плаўнікі рыб, якія да яе дакранаюцца.

[Англ. і гал. drifter ад drift — дрэйф.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

се́йнер, ‑а, м.

Невялікае марское рыбалавецкае судна. [Будрыс:] — Сёння ў мяне быў капітан малога рыбалоўнага сейнера Іван Няпіпіва... Запарожскі казак. Караткевіч.

[Англ. seiner.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

левіяфа́н, ‑а, м.

1. Паводле біблейскага падання — вялізнае марское страшыдла ці лятаючы дракон.

2. Кніжн. Тое, што здзіўляе сваёй велічынёй, сілай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

марскі́, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае адносіны да мора, уласцівы мору (у 1 знач.). Марское дно. Марская вада. □ Халодны полаг снегападу Укрыў марскія берагі. А. Александровіч. // Які бывае, адбываецца на моры. Марское плаванне. Марскі бой. // Які жыве або расце ў моры. Марскія водарасці.

2. Звязаны з плаваннем на моры. Марскі флот. // Звязаны з флотам. Марское вучылішча. Марскі шпіталь. // Прызначаны для маракоў. Марская куртка. Марская роба.

•••

Марская зорка гл. зорка.

Марская капуста гл. капуста.

Марская карова гл. карова.

Марская міля гл. міля.

Марская хвароба гл. хвароба.

Марскі вузел гл. вузел.

Марскі кот гл. кот.

Марскі леў гл. леў.

Марскі воўк гл. воўк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)