снабі́зм, ‑у, м.

Паводзіны, манеры сноба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́глянцаваць, -цую, -цуеш, -цуе; -цуй; -цаваны; зак., што.

Навесці глянец на што-н.

В. стол лакам.

Выглянцаваныя манеры (перан.).

|| незак. выглянцо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мане́ра, -ы, мн. -ы, -не́р, ж.

1. Спосаб дзеяння, прыём, тая або іншая асаблівасць паводзін.

М. гаварыць.

2. толькі мн. Знешнія формы паводзін.

Дрэнныя манеры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лаке́й, -я, мн. -і, -яў, м.

1. Слуга ў панскім доме, гасцініцы, рэстаране (уст.).

2. перан. Чалавек, які падхалімнічае, выслужваецца (неадабр.).

|| прым. лаке́йскі, -ая, -ае.

Лакейскія манеры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ха́барніцкі, ‑ая, ‑ае.

Уласцівы хабарнікам, хабарніцтву. Хабарніцкія манеры. Хабарніцкі нораў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

старамо́дны, -ая, -ае.

1. Зроблены па старой модзе; які выйшаў з моды.

С. капялюш.

2. Які прытрымліваецца ўстарэлых поглядаў, які не адпавядае сучаснасці.

Старамодныя манеры.

|| наз. старамо́днасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

велікасве́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да арыстакратычных слаёў грамадства. Велікасвецкае асяроддзе. Велікасвецкія манеры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шаржава́ць

‘апісваць, адлюстроўваць каго-небудзь, што-небудзь у манеры шаржу (шаржаваць каго-небудзь, што-небудзь і без прамога дапаўнення); ісці на ворага (у ваеннай справе)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. шаржу́ю шаржу́ем
2-я ас. шаржу́еш шаржу́еце
3-я ас. шаржу́е шаржу́юць
Прошлы час
м. шаржава́ў шаржава́лі
ж. шаржава́ла
н. шаржава́ла
Загадны лад
2-я ас. шаржу́й шаржу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час шаржу́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цыві́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць цывільнага. І толькі можа ў манеры размаўляць .. адчувалася ў .. [камандзіра] цывільнасць. Шахавец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыка́зчыцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да прыказчыка; такі, як у прыказчыка. Прыказчыцкае месца. Прыказчыцкія манеры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)