Мана́рх ’асоба, якая ўзначальвае манархію’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Мана́рх ’асоба, якая ўзначальвае манархію’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
сасло́ўны
○ ~ная
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абсалю́тны абсолю́тный; (полный — ещё) соверше́нный, полне́йший;
○ ~ная велічыня́ — абсолю́тная величина́;
~ная і́сціна — абсолю́тная и́стина;
~ная
~ная тэмперату́ра — абсолю́тная температу́ра;
а. нуль — абсолю́тный нуль;
а. слых — абсолю́тный слух;
а. чэмпіён — абсолю́тный чемпио́н;
~ная рэ́нта — абсолю́тная ре́нта
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абсолю́тный абсалю́тны; (совершенный, полный) по́ўны; (окончательный) канчатко́вы;
абсолю́тная величина́
абсолю́тная и́стина
абсолю́тная мона́рхия
абсолю́тная приба́вочная сто́имость
абсолю́тная тишина́ абсалю́тная (по́ўная) цішыня́;
абсолю́тное большинство́ абсалю́тная бо́льшасць;
абсолю́тный нуль
абсолю́тный слух
абсолю́тный чемпио́н
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)