мадэліро́ўка и мадэлява́нне ж. моделиро́вка;

майстэ́рства ~кі — иску́сство моделиро́вки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дэклама́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Артыст, які выступае з дэкламацыяй; той, хто дэкламуе.

|| прым. дэклама́тарскі, -ая, -ае.

Дэкламатарскае майстэрства.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

садо́ўніцтва, -а, н.

1. Занятак садоўніка, майстэрства даглядаць сад.

2. Развядзенне садовых раслін як гадіна сельскай гаспадаркі.

|| прым. садо́ўніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

суднаваджэ́нне, -я, н.

Майстэрства ваджэння суднаў¹ пэўным курсам, а таксама сукупнасць адпаведных навуковых дысцыплін, звязаных з суднаваджэннем.

|| прым. суднавадзі́цельскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

иску́сность ж.

1. уме́льства, -ва ср.; майстэ́рства, -ва ср.;

2. маста́цкасць, -ці ж.; майстэ́рства, -ва ср.; адмысло́васць, -ці ж.; см. иску́сный;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

до́йлідства, -а, н.

Мастацтва і майстэрства будавання прыгожых будынкаў.

Старажытнае беларускае д.

Велічны замак у Міры — выдатны помнік беларускага дойлідства 16 стагоддзя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ма́йстар-кла́с, -а, мн. -ы, -аў, м.

Кароткатэрміновыя курсы найвышэйшага майстэрства ў якой-н. галіне, якія арганізуюцца або праводзяцца вядучымі, выдатнымі майстрамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сна́йперства, ‑а, н.

Майстэрства меткай стральбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суднаваджэ́нне, ‑я, н.

1. Майстэрства ваджэння суднаў пэўным курсам.

2. Сукупнасць навуковых дысцыплін і практычных прыёмаў, на якіх грунтуецца гэта майстэрства. Курс суднаваджэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разьбя́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Майстар па мастацкай разьбе (у 2 знач.).

2. Скульптар (уст.).

|| прым. разьбя́рскі, -ая, -ае.

Разьбярскае майстэрства.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)