прагу́лачны прогу́лочный;

~ныя і спарты́ўныя ло́дкі — прогу́лочные и спорти́вные ло́дки;

п. крок — прогу́лочный шаг

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паадно́сіць, -но́шу, -но́сіш, -но́сіць; зак., каго-што.

1. Аднесці, занесці адно за адным усё, многае або ўсіх, многіх.

П. пазычаны посуд.

П. дзяцей у яслі.

2. Аднесці, аддаліць на якую-н. адлегласць усё, многае.

Вецер паадносіў лодкі ад берага.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паадшту́рхваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Адштурхнуць усіх, многіх або ўсё, многае. Паадштурхваць лодкі ад берага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

таба́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; незак.

Спец. Веславаць назад для руху кармой уперад, для тармажэння або павароту лодкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падво́дны¹, -ая, -ае.

1. Які знаходзіцца, ажыццяўляецца пад паверхняй вады.

Падводная частка карабля.

Падводнае плаванне.

2. Пра судны, флот: здольны плаваць пад вадой.

Падводная лодка (баявы карабель). Падводныя сілы флоту (усе падводныя лодкі ВМФ дзяржавы або аднаго з яе флотаў).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рулява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; незак.

1. Кіраваць рулём; кіраваць рухам чаго-н. (лодкі, санак і пад.).

Р. да ангара.

2. Пра самалёт: коцячыся па зямлі, накіроўвацца куды-н.

|| зак. вы́руляваць, -люю, -люеш, -люе; -люй; -ляваны.

|| наз. рулява́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

качэ́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да качэляў. З гікам і піскам падкідаліся высока ўгору качэльныя лодкі. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бартаві́на ж., разг., в разн. знач. борт м.;

б. ло́дкі — борт ло́дки;

б. пінжака́ — борт пиджака́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ву́ліўка ’чарпак для вылівання вады з лодкі’ (КСТ). Гл. вы́ліўка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прогу́лочный в разн. знач. прагу́лачны; шпа́цырны;

прогу́лочные и спорти́вные ло́дки прагу́лачныя і спарты́ўныя ло́дкі;

прогу́лочный шаг прагу́лачны (шпа́цырны) крок.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)