одноле́тний аднагадо́вы;

одноле́тний уче́бный курс аднагадо́вы навуча́льны курс;

одноле́тние расте́ния аднагадо́выя раслі́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

факультаты́ў, -ты́ву, мн. -ты́вы, -ты́ваў, м.

Неабавязковы для наведвання звышпраграмны курс, прадмет.

Ф. па стылістыцы.

|| прым. факультаты́ўны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пра́ктыкум, -у, мн. -ы, -аў, м.

У вышэйшых навучальных установах: курс практычных заняткаў па якім-н. вучэбным прадмеце.

П. па фізіцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

супрама́т, -у, М -ма́це, м. (разм.).

Скарачэнне: супраціўленне матэрыялаў (назва навукі).

Вучэбны курс супрамату.

|| прым. супрама́цкі, -ая, -ае і супрама́таўскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

санато́рно-куро́ртный санато́рна-куро́ртны;

санато́рно-куро́ртная коми́ссия санато́рна-куро́ртная камі́сія;

курс санато́рно-куро́ртного лече́ния курс санато́рна-куро́ртнага лячэ́ння.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лекцы́йны лекцио́нный;

~ная — прапага́нда лекцио́нная пропага́нда;

л. курс — лекцио́нный курс;

~ная за́ла — лекцио́нный зал;

л. ме́тад — лекцио́нный ме́тод

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усеагу́льны, -ая, -ае.

Які мае адносіны да ўсіх, распаўсюджваецца на ўсё.

Усеагульнае выбарчае права.

Усеагульнае навучанне.

Курс усеагульнай гісторыі.

|| наз. усеагу́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ку́рсы,

гл. курс (у 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

няпо́ўны в разн. знач. непо́лный;

н. графі́н — непо́лный графи́н;

н. збор — непо́лный сбор;

н. курс ле́кцый — непо́лный курс ле́кций

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гегемані́зм, -у, м. (кніжн.).

Палітыка, заснаваная на імкненні да панавання над усім светам, над іншымі краінамі і народамі.

|| прым. гегемані́сцкі, -ая, -ае.

Г. курс.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)