кро́іцца, кроіцца;
1. Паддавацца кройцы.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кро́іцца, кроіцца;
1. Паддавацца кройцы.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дакро́іць, -кро́ю, -кро́іш, -
1. Закончыць кройку чаго
2. Адрэзаць дадатковую частку ад цэлага або парэзаць што
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
кро́йка, ‑і,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыкро́іць, ‑крою, ‑кроіш, ‑
Прыладзіць, падагнаць кройкай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пластова́ть
1. (накладывать пластами) пластава́ць;
2. (резать пластами)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Крой ’укройванне адзення’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
пласта́ть
1. (резать пластами)
2. (распластывать) пластава́ць;
3. (рыбу) патрашы́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ Крэ́йзаць ’крэмзаць’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
терза́ть
1. (раздирать) раздзіра́ць; рваць;
2.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
раскро́іць, -кро́ю, -кро́іш, -
1. Кроячы, разрэзаць.
2. Парэзаць на часткі (пераважна пра хлеб).
3. Нанесці глыбокую сечаную рану, рассячы (
||
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)