ста́днік

‘пастух, даглядчык свойскай жывёлы і птушкі; карова, конь, свіння’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ста́днік ста́днікі
Р. ста́дніка ста́днікаў
Д. ста́дніку ста́днікам
В. ста́дніка ста́днікаў
Т. ста́днікам ста́днікамі
М. ста́дніку ста́дніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

перахля́бісты, -ая, -ае (разм.).

3 перахлябінамі.

П. конь.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нядо́шлы, -ая, -ае (разм.).

Слабы, худы.

Н. конь.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чарнагры́вы, -ая, -ае.

3 чорнай грывай.

Ч. конь.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

троя́нский ист. трая́нскі;

троя́нская война́ Трая́нская вайна́;

◊

троя́нский конь трая́нскі конь.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нату́рысты, -ая, -ае.

Наравісты, з норавам; упарты.

Н. конь.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

машта́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Невялікі моцны конь.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стае́ннік м. выездно́й конь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

інахо́дзец, -дца, мн. -дцы, -дцаў, м.

Конь, які бегае інахаддзю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

брыклі́вы, -ая, -ае (разм.).

Які мае звычку брыкацца.

Б. конь.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)