махавы́ I махово́й;

~во́е ко́ла — махово́е колесо́;

~вы́я пёры — маховы́е пе́рья

махавы́ II мохово́й, мша́ный, мши́стый;

~во́е бало́та — мохово́е боло́то

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыкаці́ць I сов.

1. прикати́ть;

п. ко́ла — прикати́ть колесо́;

2. разг. (приехать) прикати́ть

прыкаці́ць II сов., прост. роди́ть, произвести́ на свет

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разверте́ть сов.

1. (расширить отверстие) раскруці́ць, мног. параскру́чваць; (рассверлить) рассвідрава́ць, мног. парассвідро́ўваць;

2. (привести в круговое движение) раскруці́ць, мног. параскру́чваць;

разверте́ть колесо́ раскруці́ць ко́ла;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раскаці́ць сов.

1. в разн. знач. раскати́ть;

р. ко́ла — раскати́ть колесо́;

р. бярве́нні — раскати́ть брёвна;

2. (развернуть скатанное) раската́ть;

р. дыва́н — раската́ть ковёр

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поверте́ться в разн. знач. пакруці́цца, (долго) папакру́чвацца, папакруці́цца;

колесо́ поверте́лось и останови́лось ко́ла пакруці́лася і спыні́лася;

он пришёл, поверте́лся и ушёл ён прыйшо́ў, пакруці́ўся і пайшо́ў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спі́ца ж., в разн. знач. спи́ца;

уста́віць ~цу ў ко́ла — вста́вить спи́цу в колесо́;

вяза́льная с. — вяза́льная спи́ца;

◊ апо́шняя с. ў калясні́цы — после́дняя спи́ца в колесни́це

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наливно́й

1. наліўны́;

наливно́е су́дно спец. наліўно́е су́дна;

наливна́я ме́льница (вадзяны́) млын;

наливно́е колесо́ наліўно́е ко́ла;

2. (созревший, сочный, налитой) наліўны́, сакаўны́, сакаві́ты;

наливно́е я́блоко наліўны́ (сакаўны́, сакаві́ты) я́блык.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

*Кале́шня, коле́шня і кол́эшня: ’гуменца для сена, саломы’ (кам., Нар. сл.), ’мякіннік, прыбудова да хлява, гумна’ (кам., Нар. сл.), ’паветка для калёс, плуга, бараны, саней’ (кам., брэсц., малар., пін., стол., Нар. сл.; Хар.), ’прыбудоўка, дзе знаходзілася майстэрня на колы, калёсы’ (пруж., кобр., драг., усх.-палес., Нар. сл.), ’дрывотня’ (зах.-палес., Нар. сл.; малар., Харузін). Фанетычны варыянт да калесьня ў падобных значэннях. Яшчэ Харузін (263) пісаў: «Слово колешня, по-видимому, стоит в прямой связи с общеславянским словом коло — круг, колесо». Паводле семантыкі — інавацыя, з падобнай фанетыкай адзначаецца і ў іншых, відавочна, укр. або блізкіх ім гаворках. Статус інавацыі не вельмі ясны. Параўн. укр. валын. колешня ’дрывотня’, гуц. ’вазоўня; таксама і для жывёлы пад адным дахам з хатай’, колішня ’двухколавы перадок у плузе’, рус. дан. ’першая пара быкоў, якая знаходзіцца непасрэдна каля пераду плуга’. Адносна суфіксацыі гл. яшчэ Сцяцко, Афікс. наз., 165–166.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вяду́чы

1. прич. (редко) веду́щий;

2. в знач. прил. веду́щий;

в. самалёт — веду́щий самолёт;

~чая ро́ля наву́кі — веду́щая роль нау́ки;

~чае ко́ла — тех. веду́щее колесо́;

3. в знач. сущ. веду́щий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зме́нны

1. в разн. знач. сме́нный;

з. інжыне́р — сме́нный инжене́р;

~ннае зада́нне — сме́нное зада́ние;

~ннае ко́ла — сме́нное колесо́;

2. изменя́емый;

~нныя часці́ны мо́вы — изменя́емые ча́сти ре́чи;

○ з. гра́фік — скользя́щий гра́фик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)