водатрыва́лы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і водаўстойлівы. Водатрывалы клей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кле́йстар, ‑у, м.

Клей, прыгатаваны з мукі або крухмалу.

[Ням. Kleister.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіліка́т, -у, М -ка́це, мн. -ы, -аў, м.

Назва мінералаў у склад якіх уваходзіць крэменязём, а таксама вырабаў з такіх мінералаў.

|| прым. сіліка́тны, -ая, -ае.

С. клей.

Сілікатная цэгла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

маскатэ́ль, ‑і, ж., зб.

Фарбы, клей і іншыя хімічныя рэчывы як прадмет гандлю.

[Ад перс. mušk — мускус.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Разлёпа, разлёпушка ’нязграбны чалавек’ (астрав., Сл. ПЗБ), укр. леп ’ліпкі бруд’, ле́павча ’бруднае дзіця’, славен. lép ’клей’, серб.-харв. ле̑п ’клей, усё, што клеіць’, ц.-слав. лепъ ’клей, пластыр’. Да прасл. *lepъ, *lьpъ ’клей, усё, што ліпне’ (ЕСУМ, 3, 222–223). Падрабязней гл. ЭССЯ, 14, 224–225. Параўн. ляпня́к ’недапечаны хлеб, які ліпне да зубоў’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гутапе́рчавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гутаперчы. // Зроблены з гутаперчы. Гутаперчавы клей. Гутаперчавы мяч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мяздро́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мяздры, зроблены з мяздры. Мяздровы слой. Мяздровы клей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цягу́чы, -ая, -ае.

1. Здольны расцягвацца, падаўжацца, не абрываючыся, не ломячыся.

Цягучая рызіна.

2. Густы і клейкі, ліпкі.

Ц. клей.

3. перан. Працяглы, запаволены, марудлівы.

Цягучыя песні.

4. Тое, што і цягавіты.

|| наз. цягу́часць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фено́лавы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да фенолу, мае ў сваім складзе фенол. Фенолавы клей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

казеі́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да казеіну. // Які мае ў сваім саставе казеін. Казеінавы клей. Казеінавыя фарбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)