аўся́ніца, ‑ы, ж.

Кармавая расліна з сямейства злакавых. Аўсяніца лугавая.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мага́р, ‑у, м.

Аднагадовая кармавая расліна сямейства злакаў; род проса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

люцэ́рна, ‑ы, ж.

Аднагадовая і шматгадовая травяністая кармавая расліна сямейства бабовых.

[Ад лац. lucerna — свяцільнік.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грэ́бнік, ‑у, м.

Аднагадовая або шматгадовая кармавая расліна сямейства злакавых. Грэбнік звычайны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чы́на, ‑ы, ж.

Адна- або шматгадовая травяністая кармавая балотная расліна сямейства бабовых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэ́па, -ы, ж.

Караняплод з акруглым коранем светла-жоўтага колеру.

Кармавая р.

|| памянш. рэ́пка, -і, ДМ -пцы, ж.

|| прым. рэ́пны, -ая, -ае і рэ́павы, -ая, -ае.

Рэпнае поле.

Рэпавае лісце.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ко́шанка, ‑і, ДМ ‑нцы, ж.

Разм. Кармавая сумесь вікі з аўсом і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ку́зіка, ‑і, ДМ ‑зіцы, ж.

Кармавая караняплодная расліна, гібрыд бручкі з кармавой капустай.

[Эст.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

турнэ́пс, ‑у, м.

Расліна сямейства крыжакветных, караняплоды якой ідуць на корм жывёле; кармавая рэпа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Кузю́ка ’кармавая бручка’ (Сл. паўн.-зах.). Да каза (гл.)?

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)