кама́ндны, -ая, -ае.

1. гл. каманда.

2. Камандзірскі, які мае адносіны да камандавання.

К. састаў.

○

Камандная вышыня — мясцовасць, якая ўзвышаецца над наваколлем і дае войскам рад пераваг перад праціўнікам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шка́нцы, -аў (спец.).

Месца ў сярэдняй частцы верхняй палубы ваенных караблёў, дзе адбываюцца агляды, цырымоніі і пад.

Каманда выстраена на шканцах.

|| прым. шка́нцавы, -ая, -ае.

Ш. журнал (суднавы журнал).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аднасло́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з аднаго слова. Аднаслоўная каманда. Аднаслоўны адказ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўтса́йдэр, ‑а, м.

Каманда ці спартсмен, якія займаюць апошняе месца ў спаборніцтва.

[Англ. outsider.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ле́ва,

У выразе: лева руля — каманда, якая падаецца для павароту руля ўлева.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шаблі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спартсмен, які займаецца фехтаваннем на шаблях. Каманда шаблістаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стоп.

1. выкл. Ужыв. як каманда: стой, спыніся!; як загад у значэнні: хопіць, даволі, годзе!

С.!

Прыехалі.

2. у знач. нязм. наз. Назва сігналу для прыпынку транспарту.

Сігнал с.

Знак с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

валейбо́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да валейбола. Валейбольная пляцоўка. Валейбольны мяч. Валейбольняя каманда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экіпа́ж, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Каманда, асабовы састаў карабля, самалёта, танка і пад.

Э. падводнай лодкі.

Э. верталёта.

2. Агульная назва лёгкіх рысорных пасажырскіх павозак (уст.).

|| прым. экіпа́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

згуля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; зак.

Дасягнуць зладжаных дзеянняў у сумеснай гульні. Футбольная каманда добра згулялася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)