нацэ́ліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак.

1. Навесці зброю на якую-н. цэль.

Н. вінтоўкі.

2. перан., каго-што. Накіраваць, даць пэўны напрамак дзеянням.

Н. калектыў на выкананне задання.

|| незак. нацэ́льваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перамані́ць, -аню́, -а́ніш, -а́ніць; -а́нены; зак., каго-што (разм.).

Перавесці да сябе (на працу, у свой калектыў, у другі лагер і пад.), прывабіўшы якой-н. выгадай, перавагамі.

П. спецыяліста.

|| незак. перама́ньваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дру́жны, -ая, -ае.

1. Звязаны дружбай, узаемнай дапамогай, выручкай.

Д. калектыў.

Дружная сям’я.

2. Які адбываецца адначасова, сумесна, бурна.

Д. смех.

Дружныя апладысменты.

Дружная вясна.

Дружна (прысл.) узяцца за работу.

|| наз. дру́жнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

анса́мбль, -я, мн. -і, -яў, м.

1. Зладжанасць, стройнасць частак адзінага цэлага, а таксама само такое цэлае.

Архітэктурны а.

2. Калектыў, адпаведны склад спевакоў, музыкантаў і пад.

А. песні і танца.

|| прым. анса́мблевы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кардэбале́т, ‑у, М ‑леце, м.

Калектыў балетных артыстаў, які выконвае групавыя танцы (у адрозненне ад салістаў балету).

[Фр. corps de ballet.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

з’ядна́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад з’яднаць.

2. у знач. прым. Дружны, аднадушны. З’яднаны калектыў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інструменталі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Музыкант, які іграе на якім‑н. музычным інструменце. Калектыў спевакоў і інструменталістай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агіткалекты́ў, ‑тыву, м.

Калектыў агітатараў, які ствараецца пры пярвічных арганізацыях КПСС для вядзення агітацыйнай работы сярод насельніцтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выкла́дчыцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да выкладчыка; які складаецца з выкладчыкаў. Выкладчыцкая работа. Выкладчыцкая практыка. Выкладчыцкі калектыў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спая́ць сов., прям., перен. спая́ть;

с. канцы́ дро́ту — спая́ть концы́ про́волоки;

с. калекты́ў — спая́ть коллекти́в

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)